Sem betur fer hverfur SDG langtímum saman. Bara stöku sinnum kemur hann undan sænginni til að segjast vera ofsóttur og stærast af nýjasta heimsmetinu. Þess á milli ögrar hann ekki langlundargeði okkar, ofbýður ekki þolinmæði vorri. Nú fer það saman við sæta og langa sumardaga og öll þjóðin getur slakað á. Í dag er enginn SDG, bara sólskin frá morgni til kvölds. Engin rasistafreyja Framsóknar lætur á sér kræla. Gæðingarnir dotta á fjórum fótum í áningarstað, mosinn ilmar í Fagradal og heimurinn hefur stöðvast. Svona á lífið að vera, hver góði dagurinn á fætur öðrum án SDG og hinnar ónefnanlegu Framsóknar.
