Eitt er sameiginlegt einkenni allra þeirra, sem hafa verið yfirheyrðir sem grunaðir eða komið fyrir dómstóla sem sakborningar. Þeir eru allir yfir sig hlessa á þeirri stöðu sinni. Hafa ekki gert neitt rangt og eru beinlínis móðgaðir. Eiga allir sakleysissvipinn, sem er einkennistákn siðblindingja. Þetta gildir um kvótagreifa, sem svindla aflatekjum til aflandsfélaga. Um forsætisráðherra, sem hélt öllu leyndu meðan þjóðin fór lóðbeint á hausinn. Um bankastjóra og bankaeigendur mestu fjárglæfra Íslandssögunnar. Jafnvel endurskoðendur, sem samþykktu allt, eru svo móðgaðir, að þeir snökta nánast.
