0840
Skoðanir 2007
Hugsuðir dagblaða I
Hér er farið yfir skoðanir erlendra sérfræðinga á framtíð dagblaða. Þær komu fram árið 2007, aðallega á málþingum Newspaper Association of America og World Association of Newspapers.
Dagblöð eru framtíðin. Þau færa okkur það besta í blaðamennsku. Dagblöðin þurfa að giftast hinu besta á vefnum og leiða þróunina. Ný viðskiptamynstur munu koma í ljós. Nú er fínt færi á að gerast blaðamaður og taka þátt í að endurskapa starfið. (M. J. Tenore)
Aldrei hefur verið betra að vera frumherji í dagblaðaútgáfu en nú. Við erum í umrótatíma eins og var 1950, þegar sjónvarpið kom. Nú er það internetið og félagsleg miðlun þess. Og dagblöðin hafa loksins fattað, að fólk borgar ekki fyrir innihald. (Paul Saffo)
Menn eru of svartsýnir á framtíð faglegrar dagblaðamennsku. Formið þarf að minnka í tabloid. Kannski ekki prenta þau. Eða gerast dreifingarfyrirtæki fyrir annan póst. Dagblöð veita lausnir í daglega lífinu. Og veita samfélagslega tilfinningu. (H. I. Finberg)
Árið 2007 voru fréttir ótrúlegri og meira spennandi en skáldskapur, þótt þær væru réttar. The Portugal Child, The Perugia Murder, The Deadly Teddy Bear, The Secret Donor, The Panamanian Canoeist. Allt gætu þetta verið titlar eftir le Carré. (Mark Lawson)
22 hugsuðir tjáðu sig um vanda dagblaða. Þeir sögðu þetta:
1. Dagblöð verða að breytast hraðar
2. Þau þurfa fjölbreyttara innihald og meira staðbundið innihald í fjölbreyttari tegundum miðlunar.
3. Breyta þarf skipulaginu og gera einstakar deildir sjálfstæðari. Blöðin þurfa að hugsa um sig sem vöru. (Þau eru þó meira en vara)
4. Hugsunarháttur á fréttastofum þarf að breytast yfir í sjónarhól margmiðlunar.
5. Blöðin þurfa að líta á sig sem staðbundið viðmót, glugga fólks að nánasta umhverfi þess.
6. Blöðin þurfa að taka upp fleiri viðmiðanir um árangur, vöxt, hagnað, útbreiðslu og dreifingu.
Wall Street telur dagblöðin vera dauð. En þau hafa möguleika umfram aðra í nýjum tíma. Þau hafa staðsetningu og innihald. Prent og dreifing deyr, en blað lifir áfram. Dagblöð þurfa að byggja upp vörumerki sitt en bjóða út prentun og dreifingu. (P. Ginocchio)
Nú er paník í gangi. Mál munu hafa róast árið 2018. Prentun og dreifing eru úrelt. Auglýsendur þurfa aðstoð, ekki pláss. Notandinn er við stjórnvölinn. Dagblað þarf að búa til samfélag. Kannski eiga þau ekki að vera hlutafélög, heldur sjóðir. (Howard Finberg)
Við þurfum ekki að bjarga dagblöðunum. Við þurfum að koma þeim yfir stafræna múrinn. Auglýsingatekjur koma á vefnum, en það verða öðru vísi tekjur, kaupendur að leita að seljendum. Dagblöðin munu skipta um ham. (Jay Rosen)
Leikreglur hafa breyst. Eru ekki lengur dagblöðum í hag. Lóðrétt fyrirtæki lifa, lárétt deyja. Blöð þurfa að finna sér lóðrétt verkefni, t.d. TripAdvisor. Nálægð skiptir máli, ekki heimasíða. Of lítið er hugsað um pökkun. Lærið af American Idol. (J. F. Rayport)
Ekki er hægt að skilja sundur gamla og nýja miðla á dagblaði. Dagsgamlar fréttir eru úreltar. Fréttamenn vinna fyrir alla miðla í senn, en hver miðill hefur sinn ritstjóra eða framleiðanda. Allir þurfa að kunna allt, þótt þeir þurfi sjaldan að gera það. (L. J. Haile)
Nokkrir byrja að blogga saman um eitt mál. Fljótlega vex bloggið upp í stórveldi. Virkja þarf hugmyndaríkt fólk. Blaðamenn fari af sjálfstýringunni. Fréttir eiga ekki að vera einangraðar, heldur samfelldur ferill. Sleppið fyrirsjáanlegum fréttum. (J. Schaffer)
Fréttir og auglýsingar fara ekki lengur saman. Staðbundin mál ganga ekki á vef, meira þarf til að ná árangri í víðum miðli. Fjárfestar kæra sig ekki um nýjungar. Stórblöð munu rúlla upp markaðinum, samræma viðmótið á einum stað, gerast lóðrétt. (Tom Mohr)
Lausn finnst ekki á vanda dagblaðanna. Stafrænar framfarir eru linnulausar. Hlutverk blaða er ekki að fara á vefinn og berjast þar við stóru kallana. Hlutverk þeirra er að gera heiminn og samfélagið betra. Það geta þau betur en nokkur annar. (A. Nachison)
Vandamál dagblaðanna er ekki tæknilegt, heldur menningarlegt. Nýtt samfélag krefst gagnvirkni. Árlega setur vefurinn allt á annan endann, sbr. Facebook 2007. Dagblöð eru og verða verðmæt vörumerki. Þau eru áfangastaður borgaranna. (Kyle Redinger)
Fartölvur, farsímar, staðsetningartæki, bíllyklar, greiðslukort munu sameinast. Áhrif fólks aukast og það hefur um nóg að velja. Kjarni dagblaða verður nánasta samfélag fólks. Blöð þurfa að fara að ná til ungs fólks og til lægri miðstétta. (Earl J. Wilkinson)
Margt af efni dagblaða hefur flust annað. Dreifing blaða er ótraust. Þau keppa ekki við NYT. Þau eiga að skrifa um sitt svæði. Ég hef allan heiminn í farsímanum í vasa mínum. En ég veit ekki nóg um það, sem er að gerast í mínu eigin samfélagi. (M. McAdams)
Ungt fólk vill vera í sambandi hvert við annað samfellt. Tæki þess verða hluti persónuleika þess. Þess vegna skapar ungt fólk færi á sídreifingarkerfi frétta og skemmtunar.
(Stig Eide Sivertsen)
Farið á bólakaf í farsímana. Þeir eru meira notaðir en tölvur. Þeir eru alltaf í sambandi. Þjónusta við þá fer ört vaxandi. Byrjaðu á textaskilaboðum og færðu þig svo upp á skaftið. Farsíminn er raunar mjög staðbundinn. (Peter Levitan)
Dagblöðin þurfa að verða félagslega meðvituð um samfélagið og verða hornsteinn þess. Hjálpa neytendum og auglýsendum. Hver aðili þarf sína sérstöku meðhöndlun. Hætt er við, að gamlar ritstjórnarreglur fjúki í þessu skipulagi. (Lou Fulton)
Hvað þurfa blöðin að gera til að þjóna samfélaginu? Fólk vill nærtækar fréttir. Fyrirtæki vilja nálgast fólk. Samfélagið þarf umræðu. Dagblöðin eru ekki dagblöð, heldur þjónusta. (Stephen T. Gray)