Laug ítrekað og feitt um námsferil sinn.
Lofaði öllu fögru og segist hafa efnt það allt.
Gerir orð eigin fulltrúa að leyniskýrslu hrægamma.
Blæs sig út af þjóðrembu og óskammfeilnu lýðskrumi.
Þolir enga samræðu, aðeins eigin einræðu.
Segist ofsóttur af fjölmiðlum og álitsgjöfum.
Er langtímum saman í felum fyrir umhverfi sínu.
Hver er vandi þess, sem þjáist af ofangreindu?
Í hvernig fötum er keisarinn?
Hver þorir að segja bannorðin, sem eru tabú?
