Með herðingu hengingarólar um háls Landspítalans framselur fjárlagavaldið vald um líf og dauða fólks í hendur Frankenstein hjá Sjúkratryggingunum. Mestum tíma ver hann í að fleygja í ruslafötuna öllum kvörtunum yfir sjúkrahóteli Ásdísar Höllu Bragadóttur. Hann ákveður svo, að sextíu manns á ári fái aðgerð til þess að fyrirbyggja gáttatif og með því heilablóðfall. 150 manns bíða á biðlista og fá varanlega fötlun. Á sama tíma hlaupa hjúkrunarfræðingar milli bráðaverka og eru svo kærðar fyrir manndráp af gáleysi. Felur í sér, að Landspítalinn er ekki norrænt hátæknisjúkrahús, heldur sjúkraskýli á átakasvæði í þriðja heiminum.
