Lakastar í baráttunni hafa verið auglýsingar Samfylkingar, kraftlausar og geldar, ólíkar kraftmiklum auglýsingum Framsóknar. Vinstri grænir hafa staðið sig ágætlega í grænmetisstílnum og Frjálslyndir hafa náð árangri með illa teknum ljósmyndum í gamaldags auglýsingum. Sjálfstæðið hefur svo vakið athygli í restina fyrir væga baráttu og einkennilega klippta auglýsingu, þar sem Vilhjálmur var hafður út úr fókus og látinn tala hvellt og stressað, ólíkur sjálfum sér. Komust róttækir “neo-cons” í framleiðsluna?