Tímabilið 1981-1996 skrifaði ég um erlendar ferðaborgir um það bil tug bóka, sem lengi hafa verið ófáanlegar. Upplýsingar um hótel og veitingar eru orðnar úreltar. Öðru máli gegnir um lýsingar á gönguferðum um borgirnar. Hafa gagnast fólki fram á þennan dag. Mér til skemmtunar í ellinni er ég að færa göngurnar í stafrænt form, texta og myndir. Byrjaði á Amsterdam, sem má skoða hér á vefnum hægra megin undir orðinu Borgargöngur. Þar er fjallað um bátsferð um síkin, lýst þremur gönguleiðum og útrás um Holland í bílaleigubíl. Ég hyggst halda þessu áfram með fleiri, Dublin-Írland eru komin og fljótt birtast Feneyjar.

Ferðaþættir Dennis Callan og Rick Steves eru beztu, sem ég finn á netinu. Ekki fullkomnir, en betri en sjálfhverfir nútímaþættir, þar sem ég-um-mig-frá-mér-til-mín skyggir á útsýnið. Steves er með 50 klukkutíma og Callan með 250 tíma. Hef skoðað þetta allt og hafði raunar séð flest áður í raunheimi. Til viðbótar eru svo ótal ferðaþættir annarra um einstök atriði. Til dæmis um Uffizi-safnið í Flórens og jafnvel um einstök málverk á safninu. Útkoman er sú, að mig langar ekki lengur til að ferðast í hremmingum flugvéla og flugstöðva. Þægilegra er að sitja kyrr á sama stað heima í hægindastólnum og samt að vera að ferðast.

Hef lengi leitað að myndskeiðum, sem sýna ferðaáhugafólki lönd, sögu og þjóðir, án þess að sjálfhverfur sögumaður skyggi á Eiffelturninn eða Péturskirkju. Ian Smith og Michael Palin vita fátt og flækjast fyrir á mynd. Datt niður á Rich STEVES, sem er minna sjálfhverfur. Hann lýsir Evrópu ókeypis í 100 þáttum eða 50 klukkutímum. Enn betri er Dennis CALLAN, formaður Hawai Geographic Society. Á YouTube er hann með ókeypis 1100 þætti eða 250 klukkustundir frá flestum heimshornum. Ferðaborgir fá hjá honum klukkutíma hver og sumar fara upp í fimm klukkutíma. Fínar hægindastóls-ferðir í skammdeginu. Eins og að vera á staðnum.

Ungur eignaðist ég bíl. Varð frjáls, gat ferðast. Ferðin skipti mig meira máli en koman og dvölin á öðrum stað. Í útlöndum voru bílaleigur. Ég gat þá farið án skipulags hvert á land sem var. Á Gullfossi var fyrsti klassi með hanastéli fyrir matinn, það var lífsstíll. Svo komu þotur með ævintýri, allt frá barnum í horninu á gömlu flugstöðinni yfir í ilm af víðum heimi í erlendum flugstöðvum. Að lokum komu svo hestaferðir með langvinnu flökkulífi, þar sem ferðin var komu og dvöl mikilvægari. Smám saman breyttist þetta, koma og dvöl urðu markmiðin. Ferðin sjálf varð að kvöl, einkum í biðröðum og í flugi. Eins og síld í tunnu.

Þrjár borgir í Evrópu eru þekktar fyrir þjófnað á eigum ferðafólks, Róm, Madrid og Barcelona. Sú síðasta er verst og þar er minnstan stuðning að hafa af hálfu lögreglunnar. Tíðastur þar er töskuþjófnaður á breiðgötunni Rambla. Í Madrid er hann tíðastur við torgið Porta del Sol og í Róm nálægt aðaljárnbrautarstöðinni. Þessar þrjár borgir hafa löngum verið erfiðar, sennilega vegna skorts á áhuga borgarstjórnar. Tvisvar reyndu sígaunabörn að ræna mig í Róm, í kirkjunni Santa Maria dei Angeli og á götunni Coronari. Á Rambla horfði ég á rán og gat brugðið fæti fyrir þjófinn. Hann missti fótanna og ferðakonan endurheimti töskuna sína.

Hafði lengi ímugust á Barcelona eftir að hótel þar reyndi að hafa af mér fé. Tók við fyrirframgreiðslu upp í gistingu og kannaðist svo ekki við neitt, þegar ég veifaði kvittun. Það tók mig ár að slíta endurgreiðslu út úr því. Margir á sömu ráðstefnu urðu fyrir því á ýmsum hótelum. Félagið hefur síðan ekki haldið aðra ráðstefnu þar í borg. Löggan í Barcelona nennir ekki að sinna ræningjum á götum úti. Er líklega á mútum hjá sígaunum. Reynt var árangurslaust að ná af mér tösku á Rambla og ég horfði í tvígang upp á hið sama í sömu götu. Ræningjar starfa fyrir opnum tjöldum í Barcelona og eru mikilvirkir í hótelrekstri þar.

Ég hef áður sagt ykkur frá fínni gistingu í Bruxelles á Chez Dominique, rétt hjá Grand Place, á €100 nóttin. Frábær gisting er líka á Carmelites Guesthouse, rétt við Manniken Pis á €110 og á Art de Sejour á sömu slóðum á €140. Einnig má líta á stærri hótel, Esperance á €115 eða Residence Les Ecrins aðeins lengra frá, á €100. Fortíðarþrá mín leiðir mig til borðs á Aux Armes des Brussels að éta þríréttað með kræklingapottrétti á €40. Enn betri matstaðir eru Comme Chez Soi á €150 og Sea Grill á €120, en þá er maður kominn upp í Michelin-verðlag. Kíkið á ódýrari Fin de Siecle, Ogenblik, Belle Maraichere og Switch. Góða ferð.

Einkennistákn Bruxelles er bronsstyttan eftir Hiëronymus Duquesnoy frá 1618 af pissustrák, sem mígur í brunn. Hin 400 ára gamla stytta er falin í Maison du roi við Grand Place, þar sem 600 ára gömul hús tróna í öllu sínu veldi. Á gamla staðnum er kópía af stráknum frá 1965. Út frá torginu liggja matargötur. Borgin er fræg fyrir feita útgáfu af fræga franska eldhúsinu. Þar má rölta dögum saman milli matarhúsa og hvílast þess á milli í súkkulaðibúðum. Mitt uppáhald þarna er kræklingapottur í fornfrægu Aux Armes des Brussels, þríréttað á €40. Flott gisting á €100 fæst á Chez Dominique. Báðir staðirnir eru rétt við Grand Place.