Hvað sem líður deilum fólks um hnattræna hlýnun af mannavöldum, þá er hún að sýna hrikalegar afleiðingar. Fellibyljir í Texas og Florida eru nú magnaðri og tvöfalt fleiri en árið 1990. Þeir eru afleiðing af blöndun heitari sjávar við þurran vind af Sahara eyðimörkinni. Taka svo land í Karíbahafi eða Mexikóflóa. Valda stórflóðum og eyðingu mannvirkja, einkum í fátækum hverfum nálægt strönd. Hagsmunaaðilar hafa lengi haldið úti nokkrum sérfræðingum til að draga þetta ferli í efa, en fáir taka mark á þeim. Donald Trump er einn af þessum fáu. Hefur nú fengið í hausinn afleiðingarnar af því, sem hann telur ekki vera til.

Ekkert er að marka Ingu Sæland, forvígiskonu Flokks fólksins. Þykist geta lagað lífskjör aldraðra. Án þess að snerta á rangri skiptingu milli 1% auðmanna og auðfélaga og 10% fátæklinga. Þannig séð er hún mjög hægri sinnuð og á bezt heima í samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn. Í staðinn þykist hún geta afnumið kostnað við útlent flóttafólk. Rétt eins og það segi eitthvað upp í þarfir aldraðra. Hún birtir í því skyni veruleikafirrtar tölur, er hún skáldar upp. Hún er fyrirbæri, sem stundum rís í Framsókn, til dæmis í síðustu borgarstjórnarkosningum og í frama Sigmundar Davíðs. Þetta er siðlaust lýðskrum án sambands við veruleikann.

Taktu ekkert mark á stefnu eða kosningaloforðum neins. Sjálfstæðisflokkur fremur yfirleitt 100% í andstöðu við eigin texta. Aðrir flokkar eru skárri. Við sjáum þetta tilgangsleysi sjónarmiða, þegar við skoðum verk flokka í ríkisstjórn. En andstöðuflokkar þurfa að gera meira en að hafa skoðun. Þeir þurfa að leggja fram frumvörp um mál sín og fylgja þeim markvisst eftir. Um alla pólitík á Íslandi má segja, að orð eru einskis virði. 0% verðgildi. Samt er fólk að hafa fyrir að lesa kosningaáróður og velta út frá honum fyrir sér, hver sé beztur. Slíkt er fáránlegasta iðja, sem hægt er að hugsa sér. Sjálfskveljendur láta ljúga að sér.

Í þingkosningunum í fyrra voru þessi atriði stefna Pírata:
1. Upp­færa Ísland með nýrri stjórn­ar­skrá.
2. Tryggja rétt­láta dreif­ingu arðs af auð­lind­um.
3. End­ur­reisa gjald­frjálsa heil­brigð­is­þjón­ustu.
4. Efla aðkomu almenn­ings að ákvarð­ana­töku.
5. End­ur­vekja traust og tækla spill­ingu.
Mér þóttu þetta frábær atriði og studdi Pírata. Þeir náðu ekki samkomulagi við aðra. Niðurstaðan var ríkisstjórn þriggja bófaflokka undir forustu siðblindra. Íslendinga skortir þroska til að velja rétt fólk með rétta stefnu. Halla sér frekar að gamalþekktum kvölurum, sem segja þeir eitt og fremja þveröfugt.

Íslenzkar hagtölur eru þvættingur eins og allar greinar Ásgeirs Jónssonar. Í landsframleiðsluna vantar stuld framhjá kerfinu. Til dæmis hækkun í hafi hjá kvótagreifum, álgreifum, ferðagreifum og heildsölugreifum. Hundruðum milljarða er árlega stolið undan skatti og skiptum. Væri það tekið með í landsframleiðslu, mundi sjást, að laun eru miklu lægri hluti hennar en Ásgeir og aðrir haggreifar halda fram. Væri náð í þetta fé frá Panama og Tortóla mundi vera hægt að hækka laun verulega, svo og ellilaun, örorku, sjúkrafé og raunar alla velferð. Excel Ásgeirs er svikamylla bófaflokka í fjármálum, sem stjórna vitgrönnum kjósendum.

Gaman hefur verið að fylgjast með ferli Sigurjóns M. Egilssonar sem  blaðamanns og ritstjóra. Hann og Reynir Traustason eru góð dæmi um þá kenningu mína, að sjómenn sé beztu blaðamannsefnin. Á síðustu árum hefur Sigurjón borið af í stétt fjölmiðlunga. Í samanburði var ferill minn snautlegri, á uppgangstíma frjálsrar fjölmiðlunar 1960-1995. Eftir aldamót hefur umhverfi blaðamanna versnað á hverju ári. Stafar af aukinni fátækt fjölmiðla og innreið siðblindra bófa í pólitík og fjölmiðlun. Sigmundur Davíð og Bjarni Ben eru dæmi um snákana. SIGURJÓN bloggar í dag um samskipti sín við Bjarna og aðra bófa úr fjármálum og viðskiptum.

Fornleifafræðingar halda fram, að Keops-píramídinn sé um það bil 4500 ára. Það er staðfest með kolefnismælingum. Hann er smíðaður með tækni, sem er erfið í nútímanum. Að nokkrum hluta úr graníti, rosahörðum steini. Hægt er að kljúfa steininn 90°. Skýrir ekki steinkistur úr einsteinungi eða flókið skorna steina. Þeir hafa verið klappaðir með steinhamri. Tilraunir til að endurtaka þætti úr smíði píramídans hafa verið tímafrekar. Við höfum 4500 árum síðar varla tækni til að endurtaka afrek Forn-Egypta. Né hliðstæða tækni við smíði fornminja víðs vegar um heim. Verkmenning fornþjóða var sumpart meiri en okkar. Hvernig rýrnaði tæknin?

Smíði fornminja

Vélmenni munu ekki einskorðast við láglaunastörf; skurðmokstur og heimilisþrif. Munu jafnskjótt taka yfir störf, sem hingað til hafa krafizt háskólaprófs. Munu skrifa kranafréttir í fjölmiðla, fletta í dómskjölum, predika í kirkjum, lesa úr heilalínuritum, bulla og greiða atkvæði á alþingi. Við munum fljótt neyðast til að taka þátt í stríði. Milli atvinnurekenda, sem vilja ódýr, launalaus vélmenni og menntafólks, sem vill sitt mánaðarlega kaup. Þá er eins gott, að fólk hafi á hreinu, að það stjórni ferðinni, en ekki eigendur vélmenna, greifar kvóta, auðs og valda, Moggans og Davíðs. Hin óvissa framtíð nálgast okkur með ógnarhraða.

Nokkrum sinnum á þessu ári hef ég skrifað pistil um íslam og múslima. Skoðanir mínar hafa siglt milli andstæðinga og fylgjenda fjölmenningar. Hef haft gaman af skipulögðum viðbrögðum. Fyrir þremur pistlum var ég skammaður töluvert. Fólk velti fyrir sér, hvort ég væri ekki hálfgerður rasisti. Fyrir tveimur pistlum ríkti skipulögð þögn þeirra, sem áður höfðu verið frekar æstir. Síðast kvartar fólk aftur, sem kvartaði í þriðja síðasta skiptið. Að þessu sinni tekur það skipulega fram, að ég sé að öðru leyti í lagi, þótt ég hafi bilaða afstöðu í þessu sérstaka máli. Saman metur fólk aðstæður og talar einum rómi hverju sinni.

Fyrir utan mannlegan skilning er, að yfirvöld vilji senda úr landi tvær stúlkur, sem hafa verið á flótta allt sitt líf. Kristín Völundardóttir og forverar hennar í embætti forstjóra Útlendingastofnunar hafa ítrekað verið gerðar afturreka með slíkar fólskulegar ákvarðanir. Sigríður Andersen ráðherra virðist vera á sömu nótum. Þetta fólk þarf að taka sálarlíf sitt til endurskoðunar. Að telja þennan verknað vera fremjanlegan er merki um brenglun, svokallaða siðblindu. Því miður er siðblinda helzta einkenni styrjaldar Sjálfstæðisflokksins við alla þá, sem allra minnst mega sín. Siðblindan  hlýtur að vera útbreidd meðal kjósenda hans.

Fólk, sem vill stunda vændi (ekki barnaníð), á að fá það. En ríkið verður líka að vernda vændisfólk. Tryggja, að ekki sé mansal eða þrælahald að baki. Tryggja, að raunverulegur vilji sé að baki. Tryggja öryggi alls atvinnuvændisfólks. Víða í Þýzkalandi sjá borgir um húsnæði og heilsu þessa fólks. Þar eru heilar blokkir undir vernd af slíkum ástæðum. Vændi er mjög gömul atvinnugrein og þar geta orðið til miklar tekjur. Fráleitt er að ofsækja fólk fyrir að stunda það af fúsum og frjálsum vilja. Sjálfsagt er að elta uppi alla, sem neyða fólk til vændis og halda úti þrælahaldi á því sviði. En látið vændið sjálft í friði.

Hef ekki trú á, að mikið fylgi græðist á andstöðu við hælisleitendur, kannski 5%. Fylgi Flokks fólksins er fremur fengið hjá gömlu fólki vegna féflettingar stjórnvalda á eldri borgurum. Langsótt er að telja kostnað við útlendinga takmarka getu ríkissjóðs til að standa við gróið velferðarkerfi. Fjárskorturinn stafar af markvissri stefnu í að minnka tekjur ríkissjóðs. Af lækkun skatta á hátekjufólki og stóreignafólki. Meðan Flokkur fólksins fattar ekki samhengið í íslenzkum skorti á jöfnuði, getur hann ekki leyst fjármál velferðar. Allt tal um dýra hælisleitendur er villuslóð, sem beinir athygli frá sjálfum vanda fátæktar.

Ragnar Önundarson skrifaði tímamótagrein í Morgunblaðið, þar sem hann fer yfir harmsögu nýfrjálshyggjunnar á Íslandi. Hún leggur allt traust sitt á markaði í landi, þar sem hin almenna viðskiptaregla er fákeppni. Ragnar segir: „Nú væri skynsamlegt að viðurkenna, að tilrauninni um nýfrjálshyggjuna er lokið. Það ætti Sjálfstæðisflokkurinn að gera á næsta landsfundi. Gamla sænska velferðarkerfið, blandaða hagkerfið og „moðið á miðjunni“ er, þrátt fyrir alla sína galla, það skásta sem við þekkjum.“ Þetta er örlagaverkefni þjóðarinnar næstu árin, að endurheimta norræna velferðarkerfið og hætta að hossa ríkum á kostnað fátækra.

Ég sakna þess, að píratar fylgi harðar eftir stefnu sinni um stjórnarskrá og auðlindarentu. Málin eru í nefnd, eins og það heitir í pólitíkinni. En engir fundir eru haldnir og engir sérfræðingar spurðir. Málin sofa semsagt. Píratar þurfa að vekja nefndirnar af værum svefni með hávaða og látum. Pólitík felst ekki í að bregðast við gerðum annarra, heldur í að taka frumkvæðið. Fáir ræða um földu stjórnarskrána. Þar eru ákvæði um gegnsæi, sem geta gerbreytt pólitíkinni. Ákvæði, sem veita almenningi innsæi. Auðlindarentan aflar þess fjár, sem þarf til að endurreisa norræna velferð, sem komið var upp, þegar þjóðin var fátækari.

Dagur B. Eggertsson getur léttilega varið borgina gegn árás bófaflokksins. Það, sem hann þarf helzt að gera, er að milda stefnuna í umferðarmálum. Sættast við einkabílismann. Bíllinn er rótgróinn. Íslendingar fóru úr torfkofunum beint upp í bílinn, án þess að eiga viðkomu á lestarstöðvum. Eru harðari einkabílistar en aðrar þjóðir. Líklega þarf Dagur að losna við stóryrtan Hjálmar Sveinsson, sem orðinn er blóraböggull málsins. Hér er unnt að reka fjölbreytta umferðarstefnu án þess að leggja steina í götu bíla. Í náinni framtíð verða hér margar tegundir umferðar, fætur, tvíhjól, þríhjól, fjórhjól, bílar, flestar knúðar af rafmagni.