Stríðið í Sýrlandi er flókið. Fjöldamorðinginn Assad er af hópi alawíta, sem eru grein af shia-íslam, er hefur þungamiðju í Íran. Isis er morðhópur róttækra wahabista, sem hafa þungamiðju í Sádi-Arabíu. Ríkiskerfið þar stendur fjárhagslega undir skólum og geðbilun múslima um allan heim. Kúrdar eru þjóð utan bræðravíga múslima, en stefnir að eigin landi á landamærum Sýrlands og Íraks. Þeir eru í andstöðu við geðbilaðan Erdoğan í Tyrklandi. Rússland styður Assad og Bandríkin styðja suma andstæðinga hans. Ísrael hefur þar áhrif. Þarna er fullt af tröllum, en verstur er þó Assad, er varpar eitri á fólk. Ögmundur fer villur vegar í því.

Íslamófóbía er varla rasismi. Andúð á pólitísku íslam fer ekki saman við andúð á öðrum trúarbrögðum eða á öðrum þjóðum. Fólk er almennt andvígt róttækri íslamstrú, því það sér hana valda vanda á Vesturlöndum og ekki aðlagast trúlausu samfélagi vestrænu. Óttinn við íslam er afar sérhæfð útgáfa, sé hún talinn rasismi. Flokkar ramba út úr hefðbundnum kassa á ýmsa vegu. National Front í Frakklandi skiptir um nafn og verður húsum hæfari. Sama er að segja um Aktion í Þýzkalandi. Á Ítalíu ramba margir flokkar. Forza Italia hjá Berlusconi er orðinn svipaður flokkur bófa og Sjálfstæðisflokkurinn, en með enn minna fylgi. Gröf um stöðu flokka eru orðin úrelt og íslamófóbía er ekki lengur marktæk breyta X.

Almennt skilur fólk ekki Vinstri græn. Enn eru að birtast saknaðarbréf á fésbók. „Ég, sem hélt, að Katrín væri svo góð og klár, að hún mundi redda þessu,“ segir fólk. Greinilegt er, að Vinstri græn voru söfnuður kringum heilaga Katrínu og að þar fer ört fækkandi. Hún er forsætisráðherra bófastjórnar, sem vílar ekki fyrir sér að svíkja kosningaloforð og stjórnarsáttmála kruss og þvers. Í skjóli hennar er tvídæmdur dómsmálaráðherra og sérfræðingur í fjárdrætti. Aðalvinur Katrínar er fjárglæframaðurinn í embætti fjármálaráðherra. En fólk er að átta sig á, að heilög Katrín er hægri græn, svipuð Framsókn og því kjörin til að vera foringi mafíósa.

Flestir Íslendingar eru í góðum málum. Þeir eru ekki krónískt veikir, eru ekki öryrkjar, ekki gamalmenni og standa ekki andspænis íbúðakaupum, sem þeir ráða ekki við. Þetta fólk er sátt við stöðuna og 35% sætta sig við ríkisstjórn bófaflokks. Gizka má á, að bara 10% séu fátæk, ráði ekki við peningamálin. Þetta eru svo fáir kjósendur, að ríkisstjórnir nenna ekki að sinna þeim. Katrín Jakobsdóttir sagði, að þetta fólk hafi ekki tíma til að bíða. En hún lætur það samt bíða, endalaust. Hún hefur ekki tilfinningu fyrir því, að þetta fólk þjáist. Hér vantar pólitíska sátt um lágmarkslaun, bætur og/eða borgaralaun upp á 400.000 krónur á mánuði.

Nú er vissulega kominn tími í góðærinu til að bæta kjör þeirra, sem minnst mega sín. Lágmarksframfærsla er ekki lengur 250.000-300.000 krónur á mánuði, heldur 400.000. Þið eigið bara að viðurkenna það, helvítis aumingjar í ríkisstjórn og stéttasamtökum. Í stað stagbóta á bætur ofan á að greiða öryrkjum og gamlingjum og láglaunafólki 400.000 krónur á mánuði. Vísitölutryggt, punktur og basta. Hvort sem fólk kallar þetta lágmarkskaup eða bætur eða borgaralaun. Alla peningana, sem skortir í þetta, er hægt að herja út úr skattsvikurum, hækkunum í hafi, handhöfum þýfis í skattaskjóli, fjármálaráðherra og öðrum mafíósum í bófaflokkum landsins.

Kosningaúrslitin á Ítalíu sýna, að endurskoða verður flokkun stjórnmálahreyfinga í pópulista og meginstraum. Svipað hafði áður komið í ljós í Þýzkalandi. Ekki er lengur unnt að líta á ítölsku Lega og þýzku Aktion sem óstjórntæka. Óttinn við múslima og íslam er orðinn hluti af meginstraumnum með 20-36% heildarfylgis. Enn síður er hægt að flokka ítalska 5 stjörnu samtökin sem öfgasamtök. Í andrúmslofti Evrópu er orðið frambærilegt að vilja losna við sem flest af hinu nýju flóttafólki frá miðöldum heims íslams. Slæm reynsla er af þessum þjóðflutningum. Aðkomufólkið lagast alls ekki að vestrænu samfélagi, til dæmis hvorki í Danmörku né í Svíþjóð.

Saga ríkisstjórnarinnar er jafnóðum orðin harmsaga Vinstri grænna. Hvert málið rekur annað, sem er andstætt kosningaáróðri þeirra. Katrín Jakobsdóttir forsætis hefur ekki brosað frá áramótum. Í stað víðs og hlýlegs tanngarðs er komið beint strik. Og hrukkur milli augna. Vikulega eru verðhækkanir á þjónustu heilsugæzlu, lyfjum eða öðrum liðum heilbrigðismála. Og svo eru það skandalarnir, nú síðast lögbrot dómsmálaráðherra. Þá segir Katrín, að ekki sé hefð á Íslandi, að ráðherra segi af sér. Hún vill ekki rjúfa illar hefðir, þá vitum við það. Katrín stimplar flokk sinn sem síðbúið íhald, áhugalaust um almenning. VG hyggst éta skít í 4 ár.

Alþýðuhreyfingin hefur rofið SALEK-svefn verkalýðsfélaganna. Tvö langstærstu félögin, VR og Efling, hafa komizt í bólgnar hendur starfsfólks. Nú verður farið í að moka skítinn úr stéttarfélögum láglaunafólks. Gylfi Arnbjörnsson verður kvaddur með skömm og skít, eins og hann á skilið, umboðsmaður atvinnurekenda. Listi greifanna fékk bara 519 atkvæði, en listi Sólveigar Önnur Jónsdóttur fékk 2099 atkvæði og alla fulltrúana kjörna. Þetta eru tímamót hjá launafólki, í fyrsta sinn í sögu Eflingar. Geta mætt brauðmolafræðingum Alþýðusambandsins með fullri reisn. Tíma vaxandi stéttaskiptingar er að ljúka og tími lyftingar láglauna að  hefjast.

Íslenzka ferðablaðran þenst ekki lengur út. Hún er ekki að springa, en er að ná jafnvægi. Tími rosalegrar aukningar er liðinn og stöðnun er framundan. Undan litlu er að kvarta, verðgildi ferðaþjónustu er orðið tvöfalt hærra en verðgildi áls og fiskjar samanlagt. Ekki lítið afrek á örfáum árum. Enn er verið að byggja hótel og kría lán út á framkvæmdir. Sumir munu springa á limminu í stöðnuninni og verða gjaldþrota. Hótel eru þegar komin í sölu á byggingartíma. Breikka þarf bransann og leggja meiri áherzlu á dýra ferðamennsku, svo sem ráðstefnur, hellaskoðun, lyftur í gömlum gígum, skíðamennsku í þyrlum, hveraböð, fiskveiði, útsýnisflug og heilsu.

Stjórnarsáttmáli kristilegra og jafnaðarmanna í Þýzkalandi fjallar að mestu um aukna velferð í landinu, en einnig að leggja háan skatt á peningatilfærslur og á skattaflótta auðhringa. Frankfurt tekur senn við af London sem aðsetur banka eftir Brexit, en ríkisstjórnin verður samt höll undir almenning frekar en auðhringi. Hún er alger andstæða ríkisstjórnar Íslands, sem sleikir rassinn á auðgreifum. Þar sem Þýzkaland er efnahagslegur hornsteinn Evrópu, gerir það sjónarmið velferðar miðlægar í allri Vestur-Evrópu. Þýzkaland er og verður öflugt mótvægi við ruglið úr Trump í Bandaríkjunum. Fer framúr Norðurlöndum í framförum í þágu almennings.

sjá REUTER

Bófavælið er orðið svo firrt, að Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir flokksritari finnur að því í Mogganum, að formaður Samfylkingarinnar, Logi Einarsson, hafi minnst á, að Bjarni Benediktsson stakk tveimur skýrslum undir stól framyfir kosningar 2016. Í hennar augum er foringi bófanna svo heilagur maður, að bara má lofsyngja hann. Tveir framámenn bófanna hafa einnig kvartað undan hlutdrægni íslenzkra fjölmiðla við eftirlitsmenn Öryggis- og samvinnustofnunar Evrópu í aðdraganda kosninganna í lok október á síðasta ári. Ekki tók stofnunin neitt mark á bófavælinu, enda auðséð, að bófaflokkurinn hefur yfirburði í fjölmiðlun og nafnlausum hatursáróðri.

Árið 2013 voru íbúðir í landinu næstum jafn margar og heimili. Skorturinn, sem nú ríkir, er því að mestu nýr. Yfir 6.000 íbúðir skortir nú þegar, og alls 17.000 á næstu tveimur árum. Nokkur hluti íbúða hefur horfið af íbúðamarkaði yfir í leigu til ferðafólks. Nýjar smáíbúðir í Reykjavík eru svo dýrar, að ungt fólk ræður ekki við kaup. Þær hafa líka horfið í túrismann. Vandanum hefur sumpart verið frestað með því að ungt fólk býr lengur í foreldrahúsum. Hvorki ríkisvaldið né bæjarfélög hafa brugðizt við þessu. Draga þarf úr lóðakostnaði og reglum um íbúðastærðir, framleiða eða flytja inn meira af stöðluðum íbúðum og húsum, úthluta lóðum strax til samtaka fólks, ekki til verktaka.

Katrín Jakobsdóttir forsætis hefur lofað Alþýðusambandinu hækkun atvinnuleysisbóta um 50.000 krónur á mánuði. Ennfremur hefur hún lofað að skipa nefndir til að bæta lítinn kost öryrkja og gamlingja. Loforð Katrínar eru einskis virði, einkum þau, sem snúast um nefndir. Loforðunum er ætlað að hjálpa Alþýðusambandinu að halda niðri lífskjörum almennings með Salek-sátt, meðan hinir betur settu fá um og yfir 100.000 krónur á mánuði, þingmenn raunar langt yfir því. Tókst að því leyti, að meirihluti aðildarfélaga ASÍ hljópst undan merkjum fátæklinga. Takist umboðsmönnum auðfélaga að halda völdum í Eflingu, hefur Katrín fullan sigur í stríði sínu við fátæka.

Undirlægjuháttur borgarstjóra og formanns skipulagsráðs gagnvart lóðasöfnurum og gróðaverktökum hefur verið til vanza. Ýmis skipulagsslys stórhýsa á þröngum lóðum gamla miðbæjarins eru dæmi um óstjórnina. Litlar íbúðir fyrir lítil efni urðu að rándýrum gistiíbúðum fyrir ferðafólk. Kjósendur geta hins vegar ekki hindrað þetta með því að kjósa Eyþór Arnalds sem borgarstjóra. Hann á lóðir á Granda, Er þar að auki tengdur öflugustu gróðaverktökum borgarinnar, Þingvangi. Eyþór mun að venju bófaflokksins græða milljarða á að verða borgarstjóri hans. Þótt Dagur sé ekki fullkominn. er hann samt Jesús Kristur í samanburði við stórbraskarann Arnalds.

Lausagangur og stjórnleysi hafa einkennt samskipti Sjúkratrygginga við einkareknar læknastofur. Þar hefur sumpart verið um að ræða sjálftekt einkarekinna stofa í samkeppni við Landspítalann. Illa framkvæmdar aðgerðir á Klínikinni hafa ennfremur leitt til þungra björgunaraðgerða á Landspítalanum. Landlæknir og Ríkisendurskoðun hafa gagnrýnt þessa sjálftekt, sem felur í sér aukinn heilsukostnað. Forstjóri Sjúkratrygginga hefur þyrlað upp ryki til að dylja eigið frumkvæði að einkavæðingu heilsuleysis. Lög hafa verð túlkuð svo, að einkaskurðstofur þurfi ekki sérleyfi og geti leyft sér að skilja eftir hálfkaraða vinnu og látið Landspítalann redda því.