Gaman væri, ef verulega gott veitingahús væri í hinni rúmlega tveggja alda gömlu vefnaðarstofu Innréttinganna í Aðalstræti. Andrúmsloftið innan dyra hentar rólegu veitingahúsi með vandaðri matreiðslu handa svo sem 40 gestum í einu. En bjórkráin Fógetinn er svo sem betri en ekki neitt.
Menn Fógetans hafa staðið sig mjög vel við innréttingu og endurlífgun hins gamla húss, sem komið var í niðurníðslu. Gólf og loft hafa fengið að hallast í friði, svo og hinar gömlu stoðir og loftbitar. Klætt hefur verið með viði upp á miðja veggi. Á ljósum veggjum þar fyrir ofan eru brúnleitir, samstæðir lampar, sem og á bláum stoðum og í ljósu lofti.
Dökkbrúnn litur einkennir staðinn í þiljum, massífum borðum og stólum, tveimur barborðum og gluggagrindum, sem varna sýnis utan af götu. Gamall ofn er á palli milli efra gólfs og neðra og gamalt skatthol er í efri sal.
Vefnaðarstofan er eina húsið, sem eftir er af Innréttingum Skúla fógeta. Hún var fyrst reist 1750 og síðan endurreist eftir bruna 1764. Fullorðnir Reykvíkingar muna eftir nýlenduvöruverzlun Silla & Valda, sem áratugum saman var hér til húsa.
Nú er þessi hreinlegi og þreytulausi staður þétt skipaður veitingaborðum fyrir 48 manns á fremra gólfi og 44 á hinu aftara. Samtals er því hægt að koma rúmlega 90 manns í sæti, ef mikið liggur við.
Gamlar teikningar og ýmsar aðrar myndir, sem skreyttu híbýli manna fyrr á öldinni, auka við varðveizlu hins gamla andrúmslofts, sem hin skakka burðargrind vekur. Þetta er mun betur heppnað en til dæmis Laxdalshús á Akureyri, þar sem nýtt hús hefur verið smíðað innan í gamalt.
Hávært segulband truflaði nokkuð. Að kvöldi voru kertaljós á borðum. Bæði í hádegi og að kvöldi voru pappírsþurrkur af þeirri stærð, sem notuð er í teboðum. Þær ónýtast á súputímanum og mynda síðan ófagra hrauka á berum borðunum. Ef pappír er notaður, verður hann að vera efnismikill og draga til sín raka, en því er ekki til að dreifa hér. Auk þess er verðlagið svo hátt á kvöldin, að þá væru klæðisþurrkur við hæfi.
Búin kaka og horfin súpa
Þjónusta við matargesti var frambærileg á köflum, en ekki eins skóluð og búast mætti við í verðflokki Fógetans. Í bæði skiptin, sem staðurinn var prófaður, komu fyrir slys.
Í fyrra skiptið vorum við mætt næstfyrst gesta rétt fyrir kl. 19. Þegar kom að eftirrétti, var okkur tjáð, að pöntuð eplakaka væri búin. Var þó enginn í salnum búinn að fá eplaköku. Mér finnst liggja í augum uppi, að eplakaka kvöldsins hafi aldrei verið til. Það var hvimleitt, þar sem ekki var boðið upp á aðra eftirrétti en ísa og ost.
Í hitt skiptið stóð á hádegisseðlinum, að súpa væri innifalin í verði rétta dagsins. Hún birtist samt aldrei. Að vísu hefði ég getað bent á þetta, þegar aðalrétturinn kom óvænt á borðið. Þá hefði ég líklega fengið súpuna eftir nokkurt hlé. Svo sem títt er í hádegi, hafði ég ekki tíma til að bíða eftir slíku og get því ekki sagt, hvernig spergilkálsúpan var.
Hrátt hangikjöt var ánægjulega þunnsneitt og afar gott á bragðið, ekki of salt eins og stundum hættir til við slíkar aðstæður. Melónan, sem fylgdi, var hálffrosin, eins og hún hefði verið of snöggt inni í örbylgjuofni eftir að hafa verið tekin úr frysti. Melónur eru nógu vondar beint úr kæliskáp, þótt þær séu ekki hálffrosnar. Þær á að bera fram við stofuhita. Sýrði rjóminn koníaksblandaði var skemmtilega bragðsterkur. Með fylgdi ristað heilhveitibrauð með smjöri í áli.
Þurrkað piparlamb var alveg misheppnað og meira að segja fúlt á bragðið. Meðlætið var hið sama og með hangikjötinu, að viðbættum mörgum sneiðum af kiwi, líklega til yfirbóta. Sýrði rjóminn var í þessu tilviki blandaður piparrót.
Soðnar rauðsprettur tvær voru bornar fram heilar, en án hauss og dekkra roðsins. Þær voru sæmilegar, ekki tiltakanlega mikið soðnar. Meðlætið var allt nærfærnislega soðið, annars vegar gulrótarstrengir og hvítar kartöflur og hins vegar smjörkraumað grænmeti, sem fól í sér seljustöngla, blaðlauk, rauða papriku og lauk. Smjörinu var réttilega í hóf stillt.
Í hádeginu fylgdi frambærilegt salatborð aðalréttunum. Því var ekki glæsilega stillt á borðið, en það gerði samt sitt gagn. Sumt var þar ómerkilegt, svo sem rauðrófur og ananas úr dósum. Flest annað var ferskt, sveppir, tómatar, gúrka, hvítkál og rauð paprika. Með voru sinnepssósa og mjög góð gráðostsósa sterk. Ennfremur ferns konar brauð, þar á meðal rúgbrauð, einnig þrjár tegundir síldar, allar góðar, en tómatmaukið með einni var óblandað úr dósinni. Um kvöldið, þegar enginn var salatbarinn, var borið fremur ómerkilegt hrásalat með aðalréttunum.
Salt og pipar mikið notað
Glóðaðar lambalundir voru miðlungi sterkar og meyrar, en of mikið kryddaðar, bornar fram með ferskum sveppum, smjörsteiktum og góðum, miðlungi soðnu blómkáli og gulrótum, svo og skrauti. Rjómapiparsósan var sterk og góð, hveitilaus.
Glóðuð lambalærissteik var einnig miðlungi steikt og meyr, en allt of mikið pipruð og of mikið söltuð. Salt og pipar virðist óhóflega mikið notað í þessu eldhúsi. Meðlæti var hið sama og með lambalundunum og að auki voru vínlegnar kiwi-sneiðar. Ostsósan var of mikið pipruð, en að öðru leyti góð, brún sósa, afar áfeng af portvíni. Ostur flaut ofan á henni.
Tartarbuff var gott, ekki hakkað, heldur vélskorið með hníf í blandara, borið fram með hráum lauk, eggjarauðu, rauðrófum, kapers, síld og rúgbrauði.
Ís Melba með dósaperu og súkkulaðisósu var ekki merkilegur. Kaffi var í góðu lagi. Einnig fékkst ágætt Fógetakaffi með Tia Maria og brandí. Vínlistinn er afar dapurlegur.
Hið óvenjulega á matseðlinum var þurrkaða lambakjötið og hráa hangikjötið. Margt annað var hefðbundið, svo sem djúpsteiking á rækju, skötusel og dalayrju, frönsk lauksúpa, síldarþrenna og ísar. Síldin, svo og fógetabakkinn, Guðmundarsalatið og hörpusalatið fela þó í sér tilraun til að bjóða tiltölulega ódýrt bjórkrársnarl.
Fógetinn er fremur dýr staður á kvöldin. Miðjuverð á þríréttuðum mat með hálfri flösku af frambærilegu víni og kaffi var 1212 krónur á mann. Fyrir sama verð er betri matur á Torfunni. Í hádeginu var stuttur og breytilegur seðill dagsins, mun ódýrari. Þá var hliðstætt verð 838 krónur. Fyrir sama verð er margfalt betri hádegisverður í Arnarhóli.
Það er ekki alltaf nóg að hafa útlitið með sér.
Jónas Kristjánsson
Fastaseðill:
495 Rjómahvítvínskraumaður humar með heitu hvítlauksbrauði
370 Djúpsteiktar rækjur með hvítlauks/dill-dýfu
485 Þurrkað piparlamb með kiwi og melónu
345 Hrátt hangikjöt með koníaks karrí fraiche og melónu
165 Rjómalöguð fiskisúpa með skelfiski
155 Ítalskt kjötseyði með hleyptu eggi og tómötum
175 Innbökuð lauksúpa með portvíni og hrárri eggjarauðu
345 Ýsa orly með hrísgrjónum, ristuðum ananas og karrísósu
390 Hvítvínssoðin smálúða/rauðsprettuflök með dillsósu
430 Djúpsteiktur skötuselur með ristuðum sveppum og hvítvínssósu
345 Hnetubakaður karfi með grófu brauði
385 Gratineruð smálúða/rauðsprettuflök með dillsósu
425 Smjörsteiktur skötuselur með piparávaxtasósu
630 Buff tartar með hráum lauk, eggjarauðu, rauðrófum, kapers og síld
345 Danskt buff með spældu eggi, steiktum lauk og skýsósu
595 Glóðuð lambabuffsteik með portvínsostasósu
595 Glóðaðar lambalundir með rjómapiparsósu
525 Grísakótilettur með súrsætri sósu og mjólkursoðnum makkarónum
140 Ís Hawai
140 Ís belle Helena
140 Ís Melba
215 Djúpsteikt dalayrja með ristuðu brauði
160 Dönsk eplakaka með þeyttum rjóma
235 Síldarþrenna
175 Síldarrós
310 Fógetabakki með öli
240 Guðmundarsalat
260 Hörpusalat
Hádegisseðill:
135 Spergilkálsúpa
400 Kryddsoðin nautasteik með kartöflum greifynjunnar
350 Pönnusteikt smálúða með sinnepssósu
330 Soðin rauðspretta með smjörkraumuðu grænmeti
(Súpa innifalin í ofangreindum réttum)
345 Danskt buff með steiktum lauk, eggi og skýsósu
240 Guðmundarsalat
260 Hörpusalat
140 Ís Hawai
250 Súpa og salatbar
DV
