Ísland er frábært land, þjakað af afkomendum vanþroska glæpalýðs, sem hraktist undan eðlilegri stjórnsemi í Noregi. Snemma reyndist þjóðin gersamlega ófær um að stjórna sér, svo sem fyrst kom í ljós á þjóðveldisöld, síðan á sturlungaöld og loks á fullveldisöld. Í millitíðinni var þjóðin mest á framfæri Dana, er reyndu árangurslítið að hafa vit fyrir innlendum sýslumönnum. Um aldamótin magnaðist sjálfsdýrkun, sem forseti Íslands kynti undir. Til valda voru á endanum valdir fávísir bófar, sem skófu auðlindarentu af þjóðinni, afhentu kvótagreifum og stóriðjugreifum. Ísland væri frábært, ef ekki væru Íslendingar að flækjast þar.
