Róm var fyrsta höfuðborg Íslands. Þar var páfinn og er enn. Þangað gengu Guðríður Þorbjarnardóttir og Sturla Sighvatsson. Eins og ekkert væri. Síðar tók Kaupmannahöfn við. Þar var kóngurinn og er enn. Þar voru menningarvitar þjóðarinnar fram á 20. öld. Þangað sigldu menn, helzt árlega. Bráðum tekur Bruxelles við, þar eru kontóristarnir. Eða kannski verður það í Berlín, hver veit. Þar var ég ungur stúdent og leið vel. Við lifum nú í millibilsástandi sveitavargs. Með hverfi 101 sem menningarútvörð í eyðimörk þjóðrembu, haturs á útlandinu, menningunni og helzt öllu ókunnugu. Að hætti kolbíta í öskustó.
