Aukin samkeppni frá nýjum vínveitinga-matsölum hefur ekki hleypt nýjum krafti í veitingasalinn á annarri hæð Hótel Kea á Akureyri. Hann hefur heldur daprazt síðan í fyrra, einkum matreiðslan. Það er eins og ráðamenn staðarins hafi endanlega gefizt upp á að fá heimamenn í mat og reki staðinn einkum fyrir þann slæðing hótelgesta, sem ekki nennir út fyrir dyr.
Beðið eftir nýja salnum
Ytri umbúnaður borðhalds er svipaður og verið hefur. Þetta er dæmigerður gamaldags hótelsalur án sérstakra, aðlaðandi einkenna. Hann hefur líka slitnað meira en svo, að hægt sé að tala um þreytulegan sjarma. Haldið hefur verið áfram að staga í borðdúkana. Hinir fáu gestir sitja eins og krækiber í 120 sæta ginnungagapi.
Þetta stafar sjálfsagt af því, að von er á nýjum matsal á fyrstu hæðinni. Hann er hluti af alhliða endurnýjun hótelsins, sem satt að segja er ekki seinna vænna. Vonandi tekst nýi salurinn eins vel og nýju herbergin, sem eru sérstaklega indæl. Ef svo reynist, mega nýju staðirnir á Akureyri fara að vara sig á gamla, góða Kea.
Þjónustan var í sama, góða laginu og lengi hefur verið. Til dæmis fá gestir sjálfkrafa vatnskönnu á borðið. Vínlistinn er eins frámunalega lélegur og hann hefur alltaf verið. Einkum er hvítvínslistinn átakanlegur. Það kann að hafa verið í lagi í gamla daga, þegar ekki var boðið upp á fisk á Akureyri. En nú er fullt af fiski á matseðlinum og þá þarf stundum á hvítvíni að halda.
Sjálf matreiðslan fylgir nákvæmlega hinum hefðbundna barokk-stíl, sem ekki hefur enn lagt upp laupana hér á landi. Til dæmis kemur maturinn fram á bökkum og þjónninn færir hann upp á diska. Með fylgja miklar sósukönnur með margra sentilítra innihaldi af béarnaise-, choron-, andalouse- og madeira-sósum. Meðlæti er töluvert staðlað, mikið að magni. Dósahnífur er vinsælt verkfæri í eldhúsi.
Hið eina, sem hafði breytzt til batnaðar frá í fyrra, er, að hver gestur fékk sinn disk af hrásalati. Það er raunar hinn eini þáttur nútímamatreiðslu, sem hefur unnið sér svo varanlegan þegnrétt hér á landi, að jafnvel Hótel Kea er með á nótunum. Hrásalatið var gott í bæði skiptin, sem það var prófað. Í fyrra sinnið fól það í sér ísberg, tómata, hnetur og vínber með rjómasósu í eins konar waldorf-stíl. Í hið síðara hafði það að geyma epli, vínber, rauða papriku og blaðsalat, ekki í neinum vökva eða sósu.
Í fyrravetur vék um tíma langur matseðill fyrir tveimur stuttum, öðrum í hádegi og hinum að kvöldi. Í sumar var aftur kominn langur seðill í hefðbundnum stíl, allt of langur fyrir aðra staði en þá, sem byggja matreiðsluna á dósahníf, frystikistu og örbylgjuofni.
Daprar súpur
Í annað skiptið voru bornar fram sömu, vondu brauðkollurnar og voru á morgunverðar-hlaðborðinu. Í hitt skiptið voru brauðkollurnar annarrar og betri ættar. Í kræklingasúpuni var dósakræklingur og laukur. Hún var vel heit og rjómuð, en lítt spennandi. Prinsessusúpa var spergilsúpa með skinkubitum, hveitileg og fremur fráhrindandi.
Þjónninn viðurkenndi í virðingarverðum heiðarleika, að fiskréttirnir væru úr frysti. Við prófuðum þó gegn betri vitund pönnusteiktan silung með andalouse-sósu. Sem frystur var hann frambærilegur. Sósan var tómat-rjómasósa. Sérkennilegt var, að með fylgdu bæði hvítar kartöflur og bökuð kartafla. Ef til vill var vélmenni í eldhúsinu, sem setti bakaða kartöflu á hvern disk.
Pönnusteiktur smokkfiskur með papriku og lauk var ágætur matur. Smokkfiskhringirnir lágu á beði lauks og papriku, sem var gegnsósa af smjöri. Það hæfði þessu tilviki. Með fylgdi ristað brauð og smjör. Þetta var sannkölluð hitaeiningarispa.
Mikið steikt og saltað
Með kjötréttum var staðlað meðlæti. Nautakjöti fylgdi bökuð kartafla og brokkál, sem virðist gífurlega vinsælt í eldhúsum akureyrskra veitingastaða. Lambakjöti fylgdi þurr spergill, blómkál og stappa. Allt kjöt var mikið saltað og í sumum tilvikum ofsalega saltað. Það var líka meira steikt en um var beðið.
Turnbauti var frekar þurr, mikið pipraður og ekki góður. Rauðvínið hafði ekki verið sparað í sósuna, sem hét béarnaise. Chateaubriand var betra, þótt ofsaltað væri. Sama sósan hét að þessu sinni choron. Hún var ágæt.
Þjónninn fór faglega að eldsteikingu piparsteikur að öðru leyti en því, að hún varð miðlungi steikt, en ekki lítið steikt. Ef þið viljið geta upp á, hvað fylgdi henni, þá hafið þið rétt fyrir ykkur. Það var bökuð kartafla. Einnig sveppir, maís og rauð paprika, svo og mjög rjómuð pipar- og brandísósa.
Pönnusteikt lambabuff með madeira-sósu var rautt, en þurrt, hreystilega saltað. Köld nautatunga með waldorf-salati var lítilfjörleg, þurr tunga með blöndu epla, ísbergs, blaðsalats og rauðrar papriku, sem samtals gekk undir nafninu waldorf á Hótel Kea.
Barokk-stíllinn lýsir sér í hinum fínu nöfnum á sósum og meðlæti, andalouse, béarnaise, choron, madeira, waldorf. Það er eins og maður sé kominn til millistríðsáranna.
Heit eplakaka með jarðarberjum og þeyttum rjóma var fyrirtaks matur. Konfekt var borið fram með góðu kaffi.
Miðjuverð þriggja rétta máltíðar með kaffi og hálfri flösku á mann af frambærilegu víni var 1.260 krónur, svipað og á hinum fínu stöðunum á Akureyri.
Svo er bara að vona, að barokkið í matreiðslunni hverfi með nýja matsalnum og að ný og betri matreiðsla haldi innreið sína í nýjum og notalegum matsal.
Jónas Kristjánsson
Matseðill:
350 Síldartríó og reyktur lax með brauði og soðnum kartöflum
295 Innbakaðar rækjur með andalouse-sósu
320 Sex sniglar í hvítlaukssmjöri
360 Grafinn lax með sinnepssósu
325 Pönnusteiktur hörpuskelfiskur með ristuðu brauði
145 Gratineruð lauksúpa
120 Uxahalasúpa með hleyptu eggi
150 Rækjusúpa með karríbragði
135 Sérrílöguð sveppasúpa
445 Gufusoðnar rauðspretturúllur með rækjum og kræklingi í hvítvínssósu
395 Pönnusteikt rauðsprettuflök með fersku grænmeti og sítrónusmjöri
495 Grillsteiktur lax með vínberjum og ristuðum humarhölum
510 Rjómasoðnar laxasneiðar með hollandaise-sósu
485 Smjörsteiktur silungur með hnetum og vínberjum
800 Hvítlauksristaðir humarhalar með ristuðu brauði
675 Sjávargratín dagsins að hækki kokksins
380 Fiskur dagsins að hætti hússins
535 Ristaðar lambalundir með koníakssveppasósu
515 Lambakótilettur með madeira-sósu
855 Turnbauti með béarnaise-sósu
815 Nautahryggsneið með ristuðum perlulauk og rauðvínssósu
875 Eldsteikt piparsteik með rjómasósu
640 Heilsteikt svínalund með piparsósu
525 Pönnusteikt kjúklingabringa með Grand Marnier sósu
205 Eplakaka með jarðarberjum
205 Ís með súkkulaðihjúpuðum vínberjum
205 Ísfylltar pönnukökur með bláberjasósu
210 Djúpsteiktur camembert ostur með rifsberjahlaupi
215 Ávaxtasalat í appelsínulíkjör
350 Kalt hangikjöt með kartöflum og grænum baunum
350 Marineruð síld með lauk og rúgbrauði
235 Íslenzkur kavíar með eggjarauðu og ristuðu brauði
155 Skyr með rjóma
DV
