Gunnar Smári Egilsson lýsir vel stjórnmálaástandinu með samlíkingu við brotna fjölskyldu. Alkóhólistinn (Sjálfstæðisflokkurinn) kemur heim fárveikur eftir langvinnan brennivínstúr til Panama. Kvartar yfir, að engir peningar séu til á heimilinu og heimtar afréttara. Ofurmeðvirk fjölskyldan (aðrir flokkar) tiplar um á tánum til að styggja ekki sjúklinginn og koma sér í mjúkinn hjá honum. Hann er nefnilega höfuð fjölskyldunnar. Við má bæta, að í fylgd hans frá Panama kom drykkjufélaginn (Miðflokkurinn). Sá býðst til að strauja gullkortið hans afa og gefa viðstöddum af því, enda þjálfaður í slíkum sjónhverfingum. Líður svo skjótt að næsta hruni …
