Atvinnulífinu er að mestu stjórnað af gráðugum fávitum, sem ég mundi ekki treysta fyrir tíkalli. Þeir heimta lán til að fleyta rekstrinum fram, en geta ekki ráðið við ávöxtunarkröfuna. Heimta því, að lífeyrissjóðir og bankar lækki kröfuna. Athyglisvert er, hversu margir telja auðvelt að fífla lífeyrissjóði. Betra er að neita forstjórum um fyrirgreiðslu og leyfa þeim að rúlla. Bezt er, að aðrir taki við, sem eru saklausir af rugli síðustu ára. Nógir peningar eru til í þjóðfélaginu. En auðvitað þora engir að lána einmitt fávitunum, sem sannað hafa, að þeir geta ekki rekið fyrirtæki.
