Aldrei hef ég lesið vitlausari leiðara en vinur minn Reynir Traustason skrifaði í DV í gær. Hann freyðir um “siðblindu” vantrúaðra og talsmanna veraldarhyggju. Hann skrifar um “hættulega óra” og “svívirðilegar” kröfur vantrúaðra. Að svo litlu leyti sem upplýsingar eru í leiðaranum, eru þær allar kolrangar. Siðferði er ekki kristið, það er óháð kristni, á sitt eigið líf. Það er oftast betra hjá trúlausum en trúuðum. Því að í vantrúaða vantar ofstækið, sem er svo ríkt hjá kristnum, samanber leiðara Reynis. Greinin sýnir, hvar menn lenda, þegar þeir rugla saman siðgæði og kristni.
