Af öllum Íslendingur hefur Ólafur Ragnar langvitlausastar skoðanir á hruninu. Einkennast af, að hann var klappstýra útrásarinnar og er nú megintákn hrunsins. Þveitist enn út um lönd að lofa útrásarbófa og bankabófa. Einkennast líka af, að hann sækir vinskap nærri eingöngu til erlendra ofurbófa í Kína, Rússlandi og ríkjum á Arabíuskaga. Enda hafna aðrir honum. Öfugt við orð hans þá varð hér krónuhrun, gjaldeyris- og skuldakreppa. Og er enn á fullu. Hefðum við haft hér gjaldmiðil, evru eða dollar, hefði ekki orðið neitt hrun. Bara lítil kreppa, eins og varð víða um lönd. Aðeins hér er allur vandi „leystur“ með gengishruni. Á kostnað aumingjanna.
