Skráning kynbótahrossa er orðin skökk. Bændasamtökin leyfa hrossanöfn, sem ekki eru íslenzk, svo sem Fifar og Orrigal. Þótt það stríði gegn ákvæðum alþjóðasamtaka íslenzka hestsins. Leyfa vörumerki í stað fæðingarlögbýlis, svo sem Margrétarhof og Frón. Þótt annar reitur sé fyrir nafn eiganda á skráningarblaði. Leyfa eigandanafn í stað fæðingarlögbýlis, svo sem Sövik og Rørvik. Allt eru þetta dæmi um agalausa skráningu. Misvitrar óskir eigenda eru teknar fram yfir upprunalegar hugmyndir um skráningu einkenna í mismunandi reiti. Með sama framhaldi verður skráningin smám saman að bulli.
