Stundum sé ég þá skoðun, að áreiti gegn konum stafi af glannalegum klæðnaði þeirra sjálfra og annarri framgöngu. Nú er slík umræða hafin hér á landi. Virðist snúast um, hvers konar ljósmyndir séu of freistandi áhorf fyrir miðaldra karlmenn. Það liggur við, að hægt sé út frá því að staðlasetja hæfileg hálsmál og pilsasíddir. Var raunar mælt í siðavöndum skólum í Bretlandi snemma á síðustu öld. Erfitt er að sjá, hvernig ákveðnar síddir geti raskað sálarheill íslenzkra siðapostula svo mjög, að þeir komi með kvartanir sínar á opinberan vettvang. Þarf ekki að veita körlum áfallahjálp, ef þeir fá sáðlát við að fletta auglýsingum stjórnmálaflokka?

Kvikmynd og lýsing skipverja á frystitogaranum Kleifabergi staðfestir almennt orð á, að brottkast sé rekið skipulega á kvótaskipum. Afneitanir bófaflokks kvótans, Hafró og almannatengla bófanna á fjölmiðlum duga ekki lengur. Kvótakerfið og vandi þess er öllum ljós. Hann er skelfilegur og má kalla landráð af hálfu þessara aðila og pólitíkusa og flokka, sem hafa stutt hann. Kvótagreifar láta sjálfir vigta aflann. Annað eftirlit af hálfu Hafró er í henglum. Tölur og gröf hennar eru meira eða minna ímyndanir af ásettu ráði, landráð. Hefur skaðað auðlindina verulega og sumpart varanlega. Fjöldi manns er flæktur í þessi umsvifamiklu landráð.

Vinstri græn hafa ákveðið, að Sjálfstæðisflokkurinn sé stjórntækur. Að bófaflokkur megi vera valdamesti flokkur landsins með sterk tök á stjórnsýslu og dómstólum. Að þagga megi niður í óþægilegum fjölmiðlum, sem vilja fjalla um viðskiptavafninga og spillingu formanns bófaflokksins. Að einn af mestu fjárglæframönnum landsins verði ráðherra fjármála. Að hann megi stinga skýrslum undir stól að eigin geðþótta. Að hann komist hjá sköttum með að geyma fé í skattaskjólum. Hann og dómsmálaráðherra hans reyni að þagga niður í fórnardýrum kynferðisbrota. Vinstri græn hafa ákveðið að bjarga ferli Bjarna Benediktssonar og styrkja ofurstöðu Sjálfstæðisflokksins.

Í allri Vestur-Evrópu mun andúð á múslimum aukast verulega á næstu árum. Nálega öll lönd hafa trassað aðlögun hælisleitenda. Hafa komið þeim fyrir í Breiðholtum heimsins. Heimilisfeður og synir eiga erfitt með fá vinnu og halda henni. Þetta á að vera hægt að gera mun betur. Íslam er að vísu afleit trú, með miklu gildismati frá karlrembu og feðraveldi miðalda. Synir leiðast sumir út í ofbeldi og aðra glæpi, varða fallbyssufóður róttækra hatursmanna vestræns gildismats. Margfalt dýrara er að siða múslima vestrænt en aðra og lítill skilningur á þeirri nauðsyn. Því mun spennan vaxa og leiðast út í meiri átök, skilningsleysi og brottvísanir.

Margt geta píratar lært af þessum kosningum. Til dæmis, að mikill meirihluti kjósenda vill litlar eða engar breytingar. Þjóðin er íhald. Hrædd við breytingar, svo ekki sé talað um byltingar. Í stjórnarsamstarfi kemst þú lengra með litlar breytingar en miklar. Í stjórnarstefnu er miklum breytingum yfirleitt frestað. Töluvert af stefnu pírata eru miklar breytingar, sem fela í sér langtíma-markmið. Ekki er hægt að gera ráð fyrir, að þingmenn pírata geti efnt öll loforð. Úti í mýri eru yfirlýsingar um persónulegt mat á einstökum þingmálum. Við núverandi aðstæður stendur allur þingflokkurinn saman, þótt gaman gæti verið að spöglera.

Lengi hafa pólitíkusar lekið eins og sigti. Því merkilegra er, hvernig Katrínu Jakobsdóttur tekst að láta heilan hóp kjaftagleiðra þegja um gang mála. Stundum segir hún að stjórnarmyndunin gangi vel. Jafnvel þótt hún liggi að mestu niðri um heila helgi. Fólk talar þó saman, er sagt. Ekki er enn upplýst um málefnasamning. Enda spilar hann kannski enga rullu. Þó er farið að tala um stóla, sem er kjarni málsins. Katrín verður forsætis og Bjarni kannski fjármála. Lengra nær það ekki, En fólk spjallar um, að það sé löngu ákveðið ferli. Hafi líklega byrjað í fyrra. Katrín segir ekki satt orð og kemst upp með það. Teflonið hennar virkar enn.

Tilraun Katrínar Jakobsdóttur til ríkisstjórnar með bófaflokknum og Framsókn er feigðarflan. Fylgið hrynur af flokki hennar. Komizt hefur upp um Vinstri græn sem íhald, arftaka Þjóðvarnarflokks og Möðruvellinga, hvorki vinstri né græn. Síðan herinn flúði, hefur VG lítinn tilgang. Er að minnsta kosti ekki sósíal. Hvernig sem þessar viðræður fara, verður flokkurinn tapari. Annað hvort varahjól bófa eða meðal jafningja í stjórn smáflokka. Hið mikla traust Katrínar er gufað upp, er fólk sá, að fyrsta tilraun hennar var öll í plati. Teflon er ekki án enda. Trúin bliknar, þegar ekkert gengur, samt daglega allt sagt vera í góðum gír og gangi.

Könnun sýnir 40% fylgishrun Vinstri grænna á tíma stjórnarmyndunarviðræðna. Bara 60% flokksins halda tryggð við hann. Og helmingur þeirra, sem eftir sitja, vilja sízt af öllu fá Sjálfstæðisflokkinn í stjórn. Unga fólkið á höfuðborgarsvæðinu yfirgefur Vinstri græn. Eftir situr flokkseigendafélagið með kvótagreifana og vinnslustöðvar búvöru á bakinu. Samfylkingin fiskar upp obbann af flóttafólkinu og Píratar restina. Svo virðist sem ekki muni allir þingmenn flokksins fylgja honum inn í kastala íhaldsins. Flokkseigendur eru að missa tök. Plottið stóra er að riðlast. Ungir sjá gegnum breitt bros Katrínar og sjá flokkseigendur að baki.

Endurbirt hefur verið símtal Davíðs Oddssonar og Geirs H. Haarde klukkan 11.57 mán­udag­inn 6. októ­ber 2008. Símtalið var leyndó í 9 ár, en er nú birt í framhaldi af kröfu útgáfufélags Kjarnans. Skrítið, að Davíð segir í kynningu símtalsins, að fjárlaganefnd hafi aldrei spurt sig um innihaldið. Reynir að flytja leyndóið yfir á herðar nefndarinnar, þótt sjálfur hafi hann alltaf þvælzt fyrir birtingu þess. Í símtalinu segist hann geta skafið síðustu 50 milljarða evra Seðlabankans til að hindra gjaldþrot Kaupþings, en þá mundu Landsbankinn og Glitnir hrynja sama dag. Kaupþing fékk aurinn, en bankakerfið hrundi. Þarna díla herrar, sem bera ekkert skynbragð á verkefni sín.

Fésbókarskrif vinstri grænna einkennast ekki af reiði, heldur harmi. Sem er mun alvarlegra mál. Flokkurinn er hvorki vinstri né grænn. Hann er þjóðvarnarflokkur, flokkur Möðruvellinga, flokkur fyrrverandi framsóknarfólks. Myndar þrenningu íhaldsflokka með Framsókn og Sjálfstæðis. Um leið taka vinstri græn inn á sig allan pólitíska bófaflokkinn. Fyrirhugað stjórnarsamkomulag er bara pappír, sem Sjálfstæðisflokkurinn mun hunza. Hefur alltaf hagað sér eins og honum þóknast. Og verður ekki siðvæddur með breiðu brosi. Ferðalag Katrínar mun hafa varanlegt krabbamein í farteskinu. Flokkseigendur spáðu ekki í harminn, sem lamar flokkinn.

Katrín Jakobsdóttir var fyrst í viðræðum um ríkisstjórn á svokölluðum vinstri kanti. Þær viðræður voru allt í plati, eins og síðar kom í ljós. Á þeim vinstri dögum fóru flokkeigendur Vinstri grænna hörðum orðum um Sjálfstæðisflokkinn sem óstjórntækan flokk. Á sama tíma vissu þeir, að vinstra kjaftæðið var bara plat, ætlunin var að fara í stjórn með bófunum. Þeir skiptu svo um skoðun á einni nóttu, fóru að tala um ágæti þess „að styrkja innviðina“ og „leggja í þá vegferð“ „að tryggja stöðugleikann“ „á breiddina“. Slíkt innihaldsleysi þjáir þá, sem verja U-beygjuna. Katrín er orðin „fullorðins“ í valdabaráttu tómarúmsins.

Vinstri græn og forverar þeirra viku frá sósíalisma á dögum Einars Olgeirssonar. Færðu sig yfir í gegnherílandi þjóðrembu Ragnars Arnalds. Topparnir vildu verða fullorðins. Glöddust ákaft, er þeir fengu að koma andaktugir í hádegis-smørrebrød hjá Styrmi á Mogga. Sem löngu síðar sagði: „Það eru engin prinsipp, það eru engar hugsjónir, það er ekki neitt. Það er bara tækifærismennska, valdabarátta.“ Þeir sömu héldu veizlu, þegar Svavar varð sendiherra, orðinn fullorðins. Nú eru þeir orðnir flokkseigendur og herinn farinn. Telja flokkinn orðinn fullorðins í faðmi bófa. Nú eru Steingrímur, Hjörleifur og Svavar kátir. Síður kjósendur flokksins.

Þetta verður afleit stjórn, hreint íhald. Deilum um skatta verður slegið á frest með því að hafa þá óbreytta, lágtekjufólki í óhag. Viðurkennt er, að bófar geti verið ráðherrar, Stjórnarskráin verður látin eiga sig, en teygt og togað í liði, sem sátt er um. Kvótarentan verður óbreytt, þjóðinni í óhag, einn þriðji hluti af rentunni í Grænlandi. Verst er, að stjórnarsáttmálinn gildir bara fyrir hækjur, en ekki fyrir stórflokkinn. Ráðherrar hans munu hafa samráð við fjármálaráðherra um að hunza eða fresta framkvæmd liða, sem eru auðgreifum ekki að skapi. Þetta er einmitt stjórnin, sem kjósendur pöntuðu. Líður bezt, þar sem þeir eru kvaldastir.

Auðjöfrar með fé í skattaskjólum eru vampírur, segir Pierre Moscovici, hagstjóri Evrópusambandsins. Vill, að Evrópa taki saman höndum að skrúfa fyrir skattsvikin. Verði gert með sérstökum lögum, svartsetningu skattaskjóla, efnahagsþvingunum og með auknu gegnsæi. En hætt hefur verið við lögsókn í sextíu málum gegn grunuðum skattsvikurum á Íslandi, Vegna tafa hjá dómstólum. Voru þar í húfi 30 milljarðar króna, vænn slatti í velferðina. Tjónið nemur milljarðatugum. Þetta er eins og annað í bananaríkinu, málsmeðferðir brenna inni á tíma. Skattrannsóknastjóri vill endurupptöku, en engin hreyfing er hjá kerfinu, gegnsýrðu af Sjálfstæðisflokknum.

Katrín hyggst leiða stjórn fimm ráðherra Sjálfstæðisflokksins og fjögurra annarra ráðherra. Jafnframt hyggst hún innleiða betri siði í ríkisstjórn en hafa ríkt um áratugi. Andersen og aðrir últra hægri ætla að haga sér eins og venjulegt fólk, vera góð við aðra og sjá um smælingjana. Ég ætla sko að sjá það. Brynjar hyggst vinna fyrir ráðherraembætti með því að hætta furðuskrifum á fésbók.  Nytsamir sakleysingjar Vinstri grænna ætla að bjarga helmingaskiptaflokkunum og pressa siðblinduna úr þeim. Ætla sko að sjá það. Ráðherrabófar Sjálfstæðis koma ferskir úr annarri ríkisstjórn, þar sem þeir völtuðu kruss og þvers yfir samstarfsfólkið.