Sjálfstæðisflokkur Bjarna Ben gegnir í ríkisstjórninni sömu óróarullu og Vinstri grænir í stjórn Jóhönnu, hlutverki villikattanna. Gat ekki smalað villiköttum síns þingflokks eins og Jóhanna gat ekki. Þorsteinn Pálsson, fyrrum formaður flokksins orðar það: „Það voru þingmenn Sjálfstæðisflokksins sem nánast í öllum málum hlupu út og suður. Þeir gátu ekki staðið við stjórnarsáttmálann og gátu ekki staðið við það sem formaður flokksins hafði samið um við aðra í stjórninni. Það var líka ráðherra Sjálfstæðisflokksins, sem klúðraði málinu, er felldi loks ríkisstjórnina – og sami ráðherra hafði raunar áður klúðrað skipun dómara við nýtt millidómsstig. Og nú hefur forystumaður innan þingflokksins upplýst að þingmenn hans hafi verið búnir að ákveða að að fella fjárlagafrumvarpið og þar með ríkisstjórnina fyrir jól.”

Hækkun í hafi er gömul. Fyrstir voru heildsalar, sem lögðu 10% ofan á kaupverð erlendis og létu setja inn á einkareikninga þar, framhjá skatti og íslenzkum hagtölum. Næst komu álverin, sem hækkuðu verð á súráli á leiðinni til Íslands með sömu afleiðingum. Þau fundu líka upp á greiðslum fyrir tæknilega ráðgjöf í útlöndum og okurvexti erlendra systurfyrirtækja. Nýjastir eru kvótagreifar, sem héldu niðri fiskverði innanlands og hækkuðu það síðan milli fyrirtækja erlendis. Allt framhjá skiptum, sköttum og hagtölum Íslands. Áætlað hefur verið, að ýmsar tegundir af „hækkun í hafi“ kosti þjóðina yfir hundrað milljarða á ári hverju.

Að óbreyttu verða karlar í öllum toppsætum framboðslista Sjálfstæðisflokksins, þar á meðal Brynjar Níelsson, karlremba landsins númer eitt. Skoðanakannanir sýna þetta við hæfi. Kjósendur flokksins eru flestir karlar, feðraveldið sjálft. Þess vegna er flokkurinn orðinn svona gráðugur og frekur. Konurnar styðja frekar Vinstri græn, þar sem konur eru í fyrirrúmi. Heil syrpa af þungavigtarkonum Sjálfstæðis hefur sagt sig úr flokknum. Segja „fullreynt að hreyfa við þeim íhaldssömu skoðunum og gildum sem ríkja um jafnréttismál í Sjálfstæðisflokknum.“ Þannig deyr flokkurinn smám saman út sem sérvitringaklúbbur í karlrembustíl.

Tveir flokkar vilja halda stjórnarskránni til streitu. Píratar og Samfylkingin vilja álykta. Vinstri græn kæra sig ekki um hana frekar en gerir annað íhald á þingi, Sjálfstæðis, Framsókn, Viðreisn og Björt framtíð. Vinstri græn vildu þó miðla málum, sem Sjálfstæðis hafnaði. Kannski er orðið úrelt að skipta flokkum í hægri og vinstri. Það, sem skilur á milli, er íhald og breyting. Flestir eru íhald. Þar á meðal auðvitað Sjálfsstæðis, Björt framtíð og Viðreisn, Flokkur fólksins, Sigmundarflokkur og einkum og sér í lagi Vinstri græn, kjölfesta skoðanakannana. Píratar vilja miklar breytingar og Samfylkingin dálitlar.

Líklega verður brottför Sigmundar Davíðs leiða til endurkomu ýmissa, sem hafa yfirgefið Framsókn á síðustu árum. Gæti leitt til þess, að Framsókn fengi eins marga kjósendur og síðast eða fleiri. Miðflokkur Sigmundar Davíðs mun hindra ýmsa Framsóknarmenn í að fara til Sjálfstæðis. Flokkur hans verður hægra megin við miðju, svo sem títt er um Miðflokka erlendis. Þá verður orðið sex flokka val á hægri kantinum. Fyrir utan þessa þrjá flokka eru þar einnig Flokkur fólksins, Viðreisn og Björt framtíð. Til vinstri eru Vinstri græn, Píratar og Samfylking, bara þrír flokkar. Vinstri sundrungu er að ljúka og hægri sundrung er hafin.

Fjölþjóðasamtökin OXFAM hafa gefið út tölur, sem sýna, að Ísland gerir langminnst norðurlanda í að jafna lífskjörin. Skoðuð voru átján atriði varðandi útgjöld til velferðar, mismunar í skattlagningu og löggjafar gegn ójöfnuði á vinnumarkaði. Norðurlönd, sem við berum okkur helzt saman við, taka fjögur af sex hæstu sætum listans. Ísland kemur þar langt á eftir, í 12. sæti. Það stafar af markvissri minnkun stuðnings við velferðarfólk, svo sem aldraða, öryrkja og sjúklinga. Líka af minni skattheimtu á ríka og meiri á fátæka. Gerðir ríkisstjórnarinnar stefna á aukinn ójöfnuð í samfélaginu. Hér er ríkisstjórn hinna ríku fyrir hina allra ríkustu.

OXFAM

GUARDIAN

Ríkisstjórn Bjarna Benediktssonar lagði um daginn fram frumvarp að fjárlögum næsta árs. Ráðherrar Sjálfstæðisflokksins eru ábyrgir fyrir því eins og aðrir í stjórninni. Nú þegar kosningabarátta er hafin vilja sumir þingmenn flokksins ekki kannast við plaggið, og allra sízt skattahækkanir þess. Ábyrgðartilfinning er að venju af skornum skammti á þeim bæ. Lögð eru fram ótal kosningaloforð og aldrei staðið við neitt þeirra. Þetta hafa verið svoddan sauðir, kjósendur flokksins. Eitthvað hefur þó verið að saxast af sauðunum samkvæmt könnunum þessa hausts. Það er ekki endalaust hægt að hafa þriðjung þjóðarinnar að fífli.

Ekki er að sjá, að kosningafundur Sjálfstæðisflokksins hafi lífgað upp á slag kosninganna. Flestir talsmenn á félagsmiðlum eru óvenju þögulir. Var þó boðið upp á enn eina útgáfuna af sviknu frítekjumarki. Einn fundarmanna setti það í fyrirsögn á þreytulegu bloggi sínu. Sumir talsmenn kvarta yfir orðljótum texta um bófaflokkinn á samfélagsmiðlum. Satt er það, að ljótt er að kalla fólk bófa og perravini. Eigi að síður eru það sannyrði. Fólk er smám saman að byrja að átta sig á, að Sjálfstæðisflokkurinn er bófaflokkur út í gegn, pólitískur armur þess siðblinda og gráðuga 1%, sem hefur áratugum saman sogið blóðið úr þjóðinni.

Hávær þögn hefur verið um helgina hjá talsmönnum Sjálfstæðisflokksins. Síðasta bomban var að fiska í fúlli tjörn útlendingahaturs. Tölur könnunar um fylgishrun flokksins kölluðu á endurskoðun kosningabaráttunnar. Ef til vill kunna þeir ekki lengur á félagsmiðlana. Kannski er liðin sú tíð að menn geti lofað frítekjumarki kosningar eftir kosningar og jafnóðum svikið. Líklega er snúið að endurtaka ætíð sömu kosningaloforðin og svíkja allt jafnóðum. Virðist ekki virka nú, að minnsta kosti ekki nógu vel. Hvernig væri að prófa: Hvítvin með humrinum á elliheimilum. Frítt húsnæði fyrir alla heima hjá Bjarna. Ókeypis spark í rass hælisleitanda.

Flokkur fólksins hefur einfalda stefnu: Aldrað fólk hefur það skítt og það er hælisleitendum að kenna. Seinni hlutinn er rangur, aukinn ójöfnuður í landinu er um að kenna því 1% þjóðarinnar, sem sogar til sín þjóðarauðinn. Bófaflokkur stjórnmálanna sér um að lækka skatta stóreignamanna og gera þeim kleift að fara með hækkun í hafi framhjá sköttum. Þannig eru hundrað milljarðar sogaðir út úr kerfinu. Til að mæta þessu er ráðizt á þau 10%, sem hafa það skítt, og á ókeypis heilsuþjónustu. Fyrri hlutinn er hins vegar réttur og út á það geta aðrir unnið með Flokki fólksins. Rangindi síðari hlutans fæla hins vegar aðra frá samstarfi.

VG er spurningamerki helgarinnar. Er flokkurinn vinstri flokkur eða íhald? Er hann kerfisflokkur eða breytingaflokkur? Stefnir hann að því að róa fólk niður eða efla vitund þess um þjófræðið íslenzka? Talsmenn flokksins hafa ekki hjálpað til um helgina. Neita að svara spurningum um afstöðu til nýrrar stjórnarskrár, þjóðareignar auðlinda og ýmis kerfislæg viðhorf. Ítreka, að flokkurinn gangi óbundinn til kosninga. Flokkurinn er með 30% fylgi samkvæmt nýjustu könnun. Samanlagt með Sjálfstæðisflokknum gera það 53%, hreinan meirihluta. Flokkurinn, sem gæti verið kjölfesta vinstri stjórnar, er sjálfur með allt opið til hægri.

Almannatenglar bófaflokksins velta fyrir sér, hvort ekki sé hægt að finna góða kosningabombu. Stjórnarslitin og perravinamálið klúðruðust hjá ráðherrunum og „kletturinn í hafinu“ fær litlar undirtektir. Þá verður almannatenglunum hugsað til mosku-útspils Framsóknar rétt fyrir síðustu borgarstjórnarkosningar. Birni Bjarnasyni hefur verið att á foraðið til að kanna dýpið. Hann leggur til, að Sjálfstæðisflokkurinn taki upp stefnu Flokks fólksins í málum hælisleitenda.  Líklegt er, að bófarnir geti skafið eitthvað af fylgi Ff. Slíkt fólk er næmt fyrir innistæðulausum loforðum, sem engum sjálfstæðismanni dettur í hug að efna.

Vinstri græn hafa leyst Sjálfstæðis af sem meint kjölfesta stjórnmálanna. Eftir kosningarnar verða allir, sem vilja, búnir að sjá, að Sjálfstæðis er eitraður. Allir flokkar, sem fara í samstarf við hann, fölna og deyja, að þessu sinni Björt framtíð og að hálfu leyti Viðreisn. Við höfum séð þetta áður. Sjálfstæðis er baneitraður bófaflokkur fyrir siðblindingja. Vinstri græn eru annars háttar flokkur, samt flókinn. Þar hafa femínistar tekið mest völd og Steingrímur Joð kominn á hliðarspor með sínar fabrikkur og kvótagreifa. Píratar og Samfylkingin eru kjörnir samstarfsaðilar, einnig Flokkur fólksins með gamlingja og fátæka.

Vinstri græn eru stærsti flokkur landsins með 30% fylgi samkvæmt skoðanakönnun Félagsvísindastofnunar. Sjálfstæðisflokkurinn er áfram með 23% og verður þess vegna væntanlega úti í myrkrinu við myndun ríkisstjórnar. Framsókn hefur 11% fylgi, en geldur ákafra slagsmála stuðningsliðs og andstæðinga Sigmundar Davíðs, sem seint hættir að valda vandræðum. Flokkurinn er því ekki vænlegur aðili í ríkisstjórn. Píratar hafa 10% stuðning, sem er marktæk minnkun. Síðan kemur Flokkur fólksins með 9% fylgi, sem er næsta óbreytt staða. Þá koma loksins Samfylkingin með 8% fylgi og Viðreisn með 6% fylgi. Allt stefnir í samstjórn Vinstri grænna með Pírötum, Flokki fólksins og einum flokki að auki. Gott mál.

Í kosningunum verður unnt að losna við óróaafl íslenzkra stjórnmála. Losna við bófaflokkinn, sem leikur hlutverk stjórnmálaflokks. Sjálfstæðisflokkurinn er engin kjölfesta. Hann er pólitískur armur sundurlyndisafls þess eina prósents, sem hirðir allan arðinn af puði þjóðarinnar. Í samsteypustjórn hagar hann sér eins og hann einn ráði öllu. Aðrir ráðherrar mega dunda í út/inn pappírum sinna ráðuneyta, en bófarnir einir mega taka alvöru ákvarðanir. Því talaði Bjarni Ben eins og heilbrigðisráðherra væri og Proppé fékk engu að ráða. Vegna frekju og yfirgangs Sjálfstæðisflokksins sprakk stjórnin eins og aðrar stjórnir flokksins.