Gaman hefur verið að fylgjast með ferli Sigurjóns M. Egilssonar sem  blaðamanns og ritstjóra. Hann og Reynir Traustason eru góð dæmi um þá kenningu mína, að sjómenn sé beztu blaðamannsefnin. Á síðustu árum hefur Sigurjón borið af í stétt fjölmiðlunga. Í samanburði var ferill minn snautlegri, á uppgangstíma frjálsrar fjölmiðlunar 1960-1995. Eftir aldamót hefur umhverfi blaðamanna versnað á hverju ári. Stafar af aukinni fátækt fjölmiðla og innreið siðblindra bófa í pólitík og fjölmiðlun. Sigmundur Davíð og Bjarni Ben eru dæmi um snákana. SIGURJÓN bloggar í dag um samskipti sín við Bjarna og aðra bófa úr fjármálum og viðskiptum.

Fornleifafræðingar halda fram, að Keops-píramídinn sé um það bil 4500 ára. Það er staðfest með kolefnismælingum. Hann er smíðaður með tækni, sem er erfið í nútímanum. Að nokkrum hluta úr graníti, rosahörðum steini. Hægt er að kljúfa steininn 90°. Skýrir ekki steinkistur úr einsteinungi eða flókið skorna steina. Þeir hafa verið klappaðir með steinhamri. Tilraunir til að endurtaka þætti úr smíði píramídans hafa verið tímafrekar. Við höfum 4500 árum síðar varla tækni til að endurtaka afrek Forn-Egypta. Né hliðstæða tækni við smíði fornminja víðs vegar um heim. Verkmenning fornþjóða var sumpart meiri en okkar. Hvernig rýrnaði tæknin?

Smíði fornminja

Vélmenni munu ekki einskorðast við láglaunastörf; skurðmokstur og heimilisþrif. Munu jafnskjótt taka yfir störf, sem hingað til hafa krafizt háskólaprófs. Munu skrifa kranafréttir í fjölmiðla, fletta í dómskjölum, predika í kirkjum, lesa úr heilalínuritum, bulla og greiða atkvæði á alþingi. Við munum fljótt neyðast til að taka þátt í stríði. Milli atvinnurekenda, sem vilja ódýr, launalaus vélmenni og menntafólks, sem vill sitt mánaðarlega kaup. Þá er eins gott, að fólk hafi á hreinu, að það stjórni ferðinni, en ekki eigendur vélmenna, greifar kvóta, auðs og valda, Moggans og Davíðs. Hin óvissa framtíð nálgast okkur með ógnarhraða.

Nokkrum sinnum á þessu ári hef ég skrifað pistil um íslam og múslima. Skoðanir mínar hafa siglt milli andstæðinga og fylgjenda fjölmenningar. Hef haft gaman af skipulögðum viðbrögðum. Fyrir þremur pistlum var ég skammaður töluvert. Fólk velti fyrir sér, hvort ég væri ekki hálfgerður rasisti. Fyrir tveimur pistlum ríkti skipulögð þögn þeirra, sem áður höfðu verið frekar æstir. Síðast kvartar fólk aftur, sem kvartaði í þriðja síðasta skiptið. Að þessu sinni tekur það skipulega fram, að ég sé að öðru leyti í lagi, þótt ég hafi bilaða afstöðu í þessu sérstaka máli. Saman metur fólk aðstæður og talar einum rómi hverju sinni.

Fyrir utan mannlegan skilning er, að yfirvöld vilji senda úr landi tvær stúlkur, sem hafa verið á flótta allt sitt líf. Kristín Völundardóttir og forverar hennar í embætti forstjóra Útlendingastofnunar hafa ítrekað verið gerðar afturreka með slíkar fólskulegar ákvarðanir. Sigríður Andersen ráðherra virðist vera á sömu nótum. Þetta fólk þarf að taka sálarlíf sitt til endurskoðunar. Að telja þennan verknað vera fremjanlegan er merki um brenglun, svokallaða siðblindu. Því miður er siðblinda helzta einkenni styrjaldar Sjálfstæðisflokksins við alla þá, sem allra minnst mega sín. Siðblindan  hlýtur að vera útbreidd meðal kjósenda hans.

Fólk, sem vill stunda vændi (ekki barnaníð), á að fá það. En ríkið verður líka að vernda vændisfólk. Tryggja, að ekki sé mansal eða þrælahald að baki. Tryggja, að raunverulegur vilji sé að baki. Tryggja öryggi alls atvinnuvændisfólks. Víða í Þýzkalandi sjá borgir um húsnæði og heilsu þessa fólks. Þar eru heilar blokkir undir vernd af slíkum ástæðum. Vændi er mjög gömul atvinnugrein og þar geta orðið til miklar tekjur. Fráleitt er að ofsækja fólk fyrir að stunda það af fúsum og frjálsum vilja. Sjálfsagt er að elta uppi alla, sem neyða fólk til vændis og halda úti þrælahaldi á því sviði. En látið vændið sjálft í friði.

Hef ekki trú á, að mikið fylgi græðist á andstöðu við hælisleitendur, kannski 5%. Fylgi Flokks fólksins er fremur fengið hjá gömlu fólki vegna féflettingar stjórnvalda á eldri borgurum. Langsótt er að telja kostnað við útlendinga takmarka getu ríkissjóðs til að standa við gróið velferðarkerfi. Fjárskorturinn stafar af markvissri stefnu í að minnka tekjur ríkissjóðs. Af lækkun skatta á hátekjufólki og stóreignafólki. Meðan Flokkur fólksins fattar ekki samhengið í íslenzkum skorti á jöfnuði, getur hann ekki leyst fjármál velferðar. Allt tal um dýra hælisleitendur er villuslóð, sem beinir athygli frá sjálfum vanda fátæktar.

Ragnar Önundarson skrifaði tímamótagrein í Morgunblaðið, þar sem hann fer yfir harmsögu nýfrjálshyggjunnar á Íslandi. Hún leggur allt traust sitt á markaði í landi, þar sem hin almenna viðskiptaregla er fákeppni. Ragnar segir: „Nú væri skynsamlegt að viðurkenna, að tilrauninni um nýfrjálshyggjuna er lokið. Það ætti Sjálfstæðisflokkurinn að gera á næsta landsfundi. Gamla sænska velferðarkerfið, blandaða hagkerfið og „moðið á miðjunni“ er, þrátt fyrir alla sína galla, það skásta sem við þekkjum.“ Þetta er örlagaverkefni þjóðarinnar næstu árin, að endurheimta norræna velferðarkerfið og hætta að hossa ríkum á kostnað fátækra.

Ég sakna þess, að píratar fylgi harðar eftir stefnu sinni um stjórnarskrá og auðlindarentu. Málin eru í nefnd, eins og það heitir í pólitíkinni. En engir fundir eru haldnir og engir sérfræðingar spurðir. Málin sofa semsagt. Píratar þurfa að vekja nefndirnar af værum svefni með hávaða og látum. Pólitík felst ekki í að bregðast við gerðum annarra, heldur í að taka frumkvæðið. Fáir ræða um földu stjórnarskrána. Þar eru ákvæði um gegnsæi, sem geta gerbreytt pólitíkinni. Ákvæði, sem veita almenningi innsæi. Auðlindarentan aflar þess fjár, sem þarf til að endurreisa norræna velferð, sem komið var upp, þegar þjóðin var fátækari.

Dagur B. Eggertsson getur léttilega varið borgina gegn árás bófaflokksins. Það, sem hann þarf helzt að gera, er að milda stefnuna í umferðarmálum. Sættast við einkabílismann. Bíllinn er rótgróinn. Íslendingar fóru úr torfkofunum beint upp í bílinn, án þess að eiga viðkomu á lestarstöðvum. Eru harðari einkabílistar en aðrar þjóðir. Líklega þarf Dagur að losna við stóryrtan Hjálmar Sveinsson, sem orðinn er blóraböggull málsins. Hér er unnt að reka fjölbreytta umferðarstefnu án þess að leggja steina í götu bíla. Í náinni framtíð verða hér margar tegundir umferðar, fætur, tvíhjól, þríhjól, fjórhjól, bílar, flestar knúðar af rafmagni.

Þótt 90% okkar séu andvíg einkavinavæðingu heilsumála, hamast bófarnir við að magna hana. Um alla borg rísa vasa-sjúkrahús með takmarkaðri ábyrgð. Þau ráða bara við hefðbundin tilvik. Ekki er gert ráð fyrir sjúkrarúmum. Fari aðgerð úrskeiðis, eru sjúklingarnir sendir á bráðagáttir Landspítalans. Ríkið getur séð um það erfiða. Vasa-sjúkrahúsin þarf að leggja niður og tækjavæða Landspítalann í staðinn. Þar er öll sérfræði á einum stað. Þjóðin vill, að Landspítalinn taki frítt við öllum. En ríkiskontóristar Sjálfstæðisflokksins knýja á einkavæðingu, einkum fanatískur forstöðumaður Sjúkratrygginga ríkisins. Gerum hann landrækan.

Skoðanakönnun Gallup sýnir stjórnina með 20 þingmenn. Með Framsókn að auki fara þau upp í 27. Þá vantar Flokk fólksins til að fara upp í 34 menn. Sjálfstæðis hatar aldraða, öryrkja, sjúka og húsnæðislausa. Því er úr vöndu að ráða. Flokkur fólksins hatar hælisleitendur. Hvor bakkar? Sjálfstæðis bakkar nánast aldrei, samanber núverandi ríkisstjórn. Mun éta Framsókn og Flokk fólksins eins og hann étur núna Viðreisn og Bjarta framtíð. Kannski geta Vinstri græn og Píratar með 23 þingmenn samið við Samfylkinguna og Flokk fólksins og farið þannig upp í 36 þingmenn og meirihlutann. Mildar Flokkur fólksins þá hatur sitt á útlendingum?

Ítrekaður vandi Áslaugar Örnu Sigurbjörnsdóttur þingmanns í dómgreindarbresti á umhverfinu felst í skorti á mati á afleiðingum orða. Þegar hún kvartaði yfir að mega ekki kaupa hvítvín með humrinum, fattaði hún ekki, að humar er utan buddu almennings. Umræðan snerist upp í rík sjálfstæðisbörn í Garðabæ, sem vildu kaupa humar. Ekki um verzlunarfrelsi, heldur um óhóf ríkisbubba. Þegar hún leitaði að löglausu horfi á blóðug slagmál í sjónvarpi, datt hún í sama fattleysi. Umræðan snerist upp í gráðugan vilja hennar að rjúfa eignarétt.  Verndað ungmenni í Garðabæ skortir dómgreind á lífið í landinu utan þorps yfirstéttarinnar.

Margt er skrítið, sem greinir Sjálfstæðisflokkinn frá öðrum stjórnmálaflokkum. Nýlega vakti athygli, hversu langt ráðamenn í flokknum ganga við að greiða götu barnaníðinga. Þar er einhver leyniþráður á milli. Nú síðast vekja athygli ýmis tilþrif við að skekkja niðurstöðu kosninga til þings sambands ungra Sjálfstæðis. Sumir hafa flutt búsetuna til heimilis Martins Eyjólfssonar sendiherra í TISA. Þannig geta þeir kosið sem fulltrúar Heimdallar. Löng er saga Heimdallar á þessu sviði. Frægt var, þegar verðandi arftaki Davíðs sem ritstjóri Moggans, þáverandi viðskiptasiðfræðingur, stóð í braskinu með flugvél í flutningi atkvæðisbærra.

Wikipedia

Global Positive Forum er ráðstefna valdafólks fjármála og stjórnmála heims. Þar er rætt, hve vel gangi að flytja fjármagn frá fátækum til hinna allra ríkustu. Þetta eru samtök auðs gegn almenningi. Umræður eru fyrir luktum dyrum, en þeir duglegustu fá verðlaun. Að þessu sinni var Bjarni Benediktsson efstur á blaði. Hann er sagður hafa staðið sig bezt allra forsætisráðherra að efla stöðu auðs í landi sínu. Aðrir mundu telja þetta vera skammarverðlaun, en Bjarna leið vel, þegar hann tók á móti viðurkenningunni í París í vikunni. Þetta er ein af mörgum áróðursstofnunum þess eina prósents, sem stelur lunganum af auði alls mannkyns.