Hæstiréttur er dæmigerður fyrir villigötur íslenzkrar lögfræði. Dómar eru fullir af hártogunum og fáránlegum orðskýringum. Munurinn á að skoða og að rannsaka er nánast enginn samkvæmt málvenju. En Hæstiréttur framleiðir mun, sem er óskiljanlegur þeim, er kunna íslenzku. Orðhengilsháttur einkennir meira eða minna alla íslenzka lagatækni. Svo sem sýna orðskrípi á borð við skattasniðgöngu og umboðssvik. Samin til að draga úr tilfinningu fólks fyrir stórglæpum fínimanna. Vona, að DV kæri hártogun Hæstaréttar til Evrópu. Svo þessi skitni fínimannsklúbbur fái þar enn eina hirtingu, sem hann á skilið.
