Ríkisstjórnin er skipuð einum brunaliðsmanni, sem má ekki vera að því að hugsa. Steingrímur hleypur frá einum bruna í annan. Hinir í stjórninni eru statistar, sem koma engu í verk. Öftust er Jóhanna Sigurðardóttir, sem að mestu er í felum. Margoft er búið að benda henni á, að hún þurfi að stýra stjórninni með framtíðarsýn. Sem sé í samræmi við þjóðarviljann. Hún talar hins vegar bara eins og nærstaddir vilja heyra. Hefur lítinn skilning á framfaramálum. Þess vegna grípur ríkisstjórnin ekki ýmis færi, sem rekur á fjörurnar. Breytir ekki fáokun í samkeppni, tekur ekki kvótann af greifum.
